EIDA

25 okt.’32.

Lieverdjes –

’t Is meer dan erg dat we onze schuld aan jullie van maanden oud nog nooit hebben afgedaan – maar het komt omdat we de laatste maanden een nieuw systeem volgen, waarbij de extra ƒ 500.- direct op de bank komen, en daarbij wordt er dan nog van ons salaris afgehouden wat de Alg. Expl. Mij aan G.B. schuldig is voor slijpplaatjes en derg., wat deze maand ƒ 100.- was, wat dan weer door de Alg. Expl. Mij op onze bank werd aangevuld – Zo hebben we telkens maar weinig in handen en hebben we ons sinds gister een chequeboek aangemeten, zodat we nu allerlei kunnen en zullen gaan halen. Allereerst moeten we ook de nieuwe boekenkast betalen, die een hele muur zal beslaan en wel die waarop op ’t ogenblik jullie 3 lieflijke aangezichten prijken, die ons steeds toelachen – Ze komen dan boven de divan, het enige vrije muurvlak van de studeerkamer nog!, waar ik ze ook beter zien kan, ook terwijl ik jullie schrijf, terwijl ik nu met m’n rug jullie moet toelonken. Overigens zou de kast vandaag gekomen zijn, maar hij was zeker nog niet droog, aldus zullen we wachten. Het zal me benieuwen wanneer die kast gevuld zal zijn. Ik moest nu maar meteen naar ’t Ziekenhuis, dan had Hok er mooi tijd voor! Hok wordt steeds ongeduldiger dat hij zijn zoon nog niet in de armen kan nemen. Hij heeft er al echt plezier in dat het jochie in de wieg zal liggen en wat voor stouts hij hem al niet kan leren, als zijn moeder bij de naam noemen e.d.! Maar we gaan toch al aardig in de richting en ik zal nog maar op ’t laatste ogenblik – zoals dat te doen gebruikelijk is bij ons ! – klaar zijn. [2]

Ik naai nu eerst allerhande kledingstukken voor mezelf – ik heb nu 3 pyjama’s en 4 nachtjaponnen voor in ’t Ziekenhuis en dán nog de gala pyjama. Vanmorgen kocht ik een keurige haarkam voor mezelf, daar de mijne in tweeën is, verder palmolive-zeep voor de baby, hetgeen volgens Dien erg zacht is. Anneke schreef net wat ik nog aan bakjes en stopflessen moet hebben op de babytafel en daarnet haalde ik de wiegenklamboe uit de la, die daar 2 jaar lang lag, om wat te luchten – hij is nog heel schoon – dus was ik hem liever niet daar er veel lint aan zit, dat misschien minder mooi zou worden! – praktisch noem je dat hè, iets te nemen waarvan je niet weet of het met wassen mooi blijft! – Maar het staat zo leuk! Als je je goed herinnert, de klamboe is zalmkleur – tule bewerkt met zalm lint; de bekleding is zalm effen batist met hobbeltjes en versierinkjes – we stuurden het jullie toch indertijd. Ik moet weer gaan piekeren hoe die bekleding vast te strikken, want daarnet lukte het me niet eens, ganselijk vergeten hoe ik het bedoeld had!

Sinds 3 dagen hebben we een nieuwe kokki, maar als die wat ingewerkt is, mag ze de luiers nog eens wassen en de lakentjes. ’t Is gek dat ik in alles van tevoren veel meer plezier heb dan de vorige maal, waarschijnlijk ook doordat ik nu zo goed ben. Ik herinner me nog goed hoe ik de vorige maal leed niet alleen aan m’n ingewanden, maar ook aan m’n geheel beblaarde tong, die alleen puree en stoofsla duldde en nú chauffeer ik mezelf nog naar de tandarts zoals vanmorgen, Sparmann vindt dat prachtig! De tandarts constateerde dat m’n gebit zeer bevredigend was, slechts 1 gat, en dát in deze tijd, sinds 3 maanden. Ik geloof ook dat die anti-zuur tandpasta zijn aandeel in de handhaving der orde gehad heeft en dán de kalk misschien – ik vind het [3] echt fijn, want het is me meer dan voldoende als hij me één gat uitboort! –

Vanmorgen haalde ik meteen de goerita’s of sluitlakens, die ik van Annie Schüller te leen krijg. Alles wat ze naar Bandoeng stuurt neemt de loopjongen van Bogerijen mee, zodat ik het daar moest halen, overigens geen lolletje tussen die volle tafeltjes door te lopen! Ze stuurde me ook de navelbandjes voor de baby, liefst 12 stuks, terwijl ik ze zelf van zwachtelstof maakte, die ik zo eenvoudig en praktisch vond, maar door Annie werden afgekeurd. Overigens geloof ik niet alles wat Annie allemaal beweert!  – Allicht dat julie gedacht hebt dat Annie’s baby aldoor maar niet wou komen, heb je Mevr. Schüller nog gesproken, nadat ze gemerkt had dat ze geen telegram had gehad. Geen wonder als ze spinnijdig is! Annie voedt haar zoon ook ’s nachts, liefst om half 4, waarom begrijp ik niet – natuurlijk huilt hij, maar als hij een week gehuild heeft en merkt dat hij niets krijgt, zal hij wel ophouden. Mevr. Ter Haar zegt de eerste 6 weken 6 voedingen, daarna 5, de avondvoeding niet meer – het lijkt me dan wel een lange rek voor zo’n hummeltje van ’s avonds 7 tot ’s morgens 7 – hoe deed jij dat, Mam. Mevr. Ter Haar gaf me een schattig praktisch voorbeeldje mee voor een luierbroek of eigenlijk een pakje, waaronder je een truitje kunt dragen of zoals in Pontianak helemaal niks. Ik ga het vast namaken, als ik nog tijd heb – we kochten een keurige wit-geëmailleerde teil als bad of liever Hok zocht hem uit, natuurlijk de degelijkste [4] en duurste, wat natuurlijk ook het beste is. Het is een reuze grote maat, waarin hij nog wel tot 2 jaar toe in kan, maar misschien kan hij al eerder onder de douche! Daar schrijf  ik jullie een reuze verhaal over onze a.s. spruit, maar jullie zullen het allemaal ook wel een beetje belangrijk vinden, alsjeblieft!!

Vandaag heb ik voor ’t eerst sinds 2 weken de auto weer ’s morgens en daaruit volgt dat ik Hok ook weer moet halen dadelijk – het beroerde is dat het stortregent, maar enfin!

Vanavond wil Hok naar de Bali-tentoonstelling, waar alle soorten Balinese kunst te zien zal zijn. Hok werd al verliefd op een beeldje op een plaatje, dus zal er wel wat gekocht moeten worden. Hok voelt zich nu zo rijk tegenwoordig dat niets hem te duur is. Je snapt dat ik hem nu niet alleen naar de tentoonstelling durf laten gaan!! We hebben heel wat pret samen.

Lous Groeneveld M. was hier zaterdag. Ze is ook al aardig dik een echt molletje, wat van haar des te meer opvalt! Ze is nu al bijna 6 maanden ver en kreeg van alle kanten standjes dat ze haar uitzet nog lang niet klaar heeft, waarop ik haar troostte. Ze heeft zich aan alle kanten laten voorlichten over hoeveelheden, waarbij ze zo verschillende dingen hoorde, dat ze nu helemaal niet meer weet wat ze doen moet! Ze had waarachtig al onderleggers klaar van molton, toen iemand beweerde dat dun flanel beter was en toen heeft ze dat maar weer gekocht – ik zei haar dat ze eerst maar eens moet ondervinden wat zij nu zelf prettig vindt, dan kan de volgende baby alles volmaakt krijgen!

Fijn dat Moeder mee mocht naar de “Wijze Kater”, maar jammer dat Jan Mus tegenviel. Er stond juist een portret van hem in die rol in de krant, net echt, hè! [5] Ik kon jullie voor de radiolezing niet van tevoren waarschuwen, daar het binnen 2 weken moest gebeuren en dan weet ik niet of het in Holland is op te vangen, daar de P.M.G.[1] het uitzond op 58 m korte golf. Jan Schüller las de lezing het laatst en stuurde hem terug met de mededeling dat hij hem “reuze” vond en niet geweten had dat ik “zo goed bij was”! Jan is een type, zegt altijd precies wat hij vindt, ook als hij iets lelijk vindt, dat kan ik goed appreciëren! – Leuk dat Moeder een vetplantje kocht uit onze naam – als we met verlof zijn kunnen we daar dan zeker een kamer vol van aantreffen! –  Er zal voor gezorgd worden dat Tek Bheng wat uit jullie naam krijgt, hij is inderdaad nog steeds ziek, de zieneres heeft wat teveel beloofd, toen ze zei dat ze hem in 10 dagen kon genezen, want nu na 2 maanden heeft hij nog steeds wat verhoging. Maar in elk geval heeft ze hem bewaard voor een stijf been en dat is al heel veel waard. Hij zit rechtop boven op zijn bed te oreren als je komt, de ene sigaret aan de andere aanstekend, zodat als hij niet zo aardig en onderhoudend was, ik er nooit meer heen ging daar de stoelen ook abominabel zitten!! Maar we zijn er weer donderdag geweest en hij hoopte over 2 dagen wat te gaan lopen, hij heeft ook een zuster, verpleegster, maar die hebben we nog nooit in zijn kamer gezien, alleen krantenlezend ernaast. – Nog wel gefeliciteerd met Thijs en met Zus Rempt en vandaag is Mevrouw Burgersdijk[2] jarig en Opa toch ook, is ’t niet?

Sinds 3 dagen hebben we door de nieuwe kokki weer een nieuw smaakje aan ’t eten, dat niet in alle opzichten geslaagd te noemen is. Soep kan ze alvast ganselijk [6] niet maken en voor de rest moet ik haar alles bijbrengen, hoewel ze al aardig oud is, heel ingeschrompeld en klein, en haar paar haren netjes over haar kale plekken gekamd heeft! Ik zou haar mijn vroegere toet kunnen aanbieden je weet toch wel, die ik heb laten prepareren! Deze edele dame geeft weer veel reden tot ergernis, ik ben er zo op gesteld dat m’n jurken netjes gestreken worden en zowel de vorige als deze, kunnen het niet – Het is gek dat ik alles koken en strijken beter zou kunnen doen en overlaat, terwijl ik het enige waar zij knapper in zijn, het kindertjes krijgen, zelf wil doen! Een gekke wereld – Ik kom hoe langer hoe meer tot de ontdekking dat bijna alle Inlanders geen verstand hebben of het althans niet gebruiken, Kasan valt er enigszins, hoewel niet geheel, buiten. En ik bewonder mensen als Soekarno die met de massa iets willen beginnen en cursussen over de ingewikkeldste onderwerpen voor ze gaf en zich dán verbeeldde dat ze het snapten!! –

Annetje de Ranitz moest dit eens lezen! Dan zou ze me ook rangschikken onder de Europeanen met veel verbeelding die de brave Inlanders vertrappen. Maar het zijn de Chinezen die de markt voor de Inlanders bederven, hen hoef je maar een half woord te zeggen en ze snappen het, terwijl als je een Inlander iets 2 x zegt, doet hij ’t nog verkeerd! Dit alles is natuurlijk enigermate overdreven – ’t komt doordat ik lijdt aan m’n personeel dat ik het zo zwart zie. Inlanders hebben natuurlijk ook vele goede eigenschappen – b.v. dat ze zo’n hele dag voor ons sjouwen zonder ooit vrij te vragen, dat is enorm! Dag engeltjes – de Balinese tentoonstelling was gedeeltelijk mooi, maar alle mooie beeldjes waren al verkocht, nu al bij de opening, dus vermoedelijk aangekocht door het Bestuur.Sparmann zwierf er ook rond en veler blikken keken met verbazing naar m’n buikje, dat ik me zo in ’t openbaar dorst te vertonen – de Linn’s waren er ook, aardige mensen, maar hij is dokter , dus onbereikbaar!

Dag Eida

[Randje pag. 5 boven]

Hok vindt het tafelkleedje heel mooi, jullie zoeken bepaald te ver, het maakt de kamer 10 x zo gezellig.

Enig dat jullie op de Indische tentoonstelling bent geweest en dat het de moeite waard was.

Fijn dat Em zo verwend is op 27 september, komt haar toe!

[Randje pag. 5 zijkant]

Ik zal tante Jenne een vliegbrief sturen om met Nico’s huwelijk geluk te wensen – gelukkig dat Emmy weer meer met Jo tevreden kan zijn – laten ze hun liefde maar weer opdiepen als die er geweest is, moet hij er toch nog zijn.

[Randje pag. 6]

Veel dank voor al die maandbladen, enig.