EIDA

2 febr.     Maandagmorgen

G. – Daar de winkel niet van plan schijnt te zijn, mij het schrijfblok te sturen waarom ik al 2 maal opbelde, zal ik me maar op dit fraaie papier van Hok werpen. Het is wel pas maandag, maar we zullen nu inderdaad de couponnetjes insluiten, dus moet de brief morgenvroeg, in plaats van morgennacht weg. Om nog even met zaken verder te gaan, Maatje, wou ik je verzoeken op Dien’s receptie die misschien pas in april plaatsvindt, voor ons voor ƒ 2.50 tot ƒ 5.- bloemen te sturen. Het is wel erg lang van te voren, maar misschien wil je het wel zolang op je kalender schrijven, dat handige ding dat bij ons ook geregeld geraadpleegd wordt. Als het te lastig is, vanuit Den Haag, wil je het Tante Leidie dan vragen? Ze zal zelf ook wel bloemen sturen. Vindt jullie het niet te dol dat ze 29 oktober al in Priok aan wal zullen stappen. Woensdag was ik bij Mevrouw Beudeker. De trein doet het in 20 minuten, en ik voelde me weer als vroeger wanneer ik even naar Dien ging. Ondanks dat ik getrouwd ben, dorst ik nog alleen in de trein! Ik ging om 9 uur en was om 1 uur weer thuis. Leuk om zo even uit te knijpen, ik ben er gek op! – Mevrouw Beudeker was erg aardig. Ze vertelde ook van de vele narigheden en ziekten, die ze al gehad heeft en zo zei ik haar ook wat ons overkomen was verleden jaar. Het leek me maar beter dat zij het weet, dat ik niet van die vervelende vragen uitlok als: hebt u geen kinderen?, wat me verleden week overkwam. – Ze zei me ook aan Dien te schrijven wat ze allemaal mee moet brengen. Het gekke is dat ik daar nog helemaal niet aan gedacht had; alleen maar aan het feit dat ze hier kwam. – Dien schrijft een overgelukkig brief, we zijn enorm blij voor haar, en ook voor onszelf! – Donderdag vierden we bij A. en Th. hun trouwdag en vrijdag speelde Cor Ruys [2] zeer toepasselijk “m’n zuster en ik”. We wilden eerst niet gaan omdat we al zo enorm aan de fuiverij waren, maar we konden deze gelegenheid om weer eens echt goed toneel te zien spelen, niet voorbij laten gaan. We gingen met de Koolhovens en Ter Haars; de 3 dames zaten voor, onze mannen achter ons! Tot m’n spijt, kan ik wel zeggen, zat m’n man achter me, niks leuk! Volgende keer gaan we samen! Het stuk zelf was nu niet erg hartverheffend, maar van het spel hebben we zeldzaam genoten. Bijna 2 jaar geleden zagen we onze laatste komedie! Vooral van Eline Pisuisse[1] ben ik erg verrukt. Ze is echt thuis op het toneel, echt prettig. Ik vind haar sprekend Pimmetje, alleen blond, Hok vindt het niet. Heb jullie haar weleens gezien? Cor Ruys was natuurlijk weer schitterend, ook Piet Bron. Fijn, zulke goeie krachten. Speelt Tilly Lus eigenlijk niet meer. Ze is niet bij dit gezelschap. Van 9 tot 1 uur genoten we van dit schouwspel, ik vind de film er toch niet bij halen! – Zaterdagavond de opening van de nieuwste bioscoop, Oriental, Hok als gemeenteraadslid uitgenodigd, in de pauze werden sigaren en bonbons gepresenteerd, het prettigste van de avond!! De sprekende film kan ons heus gestolen worden hoewel we er al wat aan gaan wennen. Maar we hopen nu de hele week thuis te blijven. Alleen komen zaterdag de Smitten + Heleentje bij ons eten. – We hebben nog een poging gedaan een nette visitejurk voor me klaar te kopen, maar de gewone prijzen zijn ± ƒ 60.- en dan nog voor de grootste helft, kort, dus niet de nieuwste mode. Ik heb nu maar een modeplaat besteld, “La toilette moderne”. Het is wel naar dat ik juist in deze “betaalperiode” van ons zoveel nodig heb. – M’n voile jurk, van jullie stofje is nu klaar. Het geheel is wel geslaagd maar Hok kan de lange mode maar niet appreciëren, erg vervelend. [3] We kochten een paar leren schoentjes voor mij van Tsjechische huisvlijt, erg aardig, lopen heel plezierig, zonder steunzolen! Ik heb er een hele wandeling zo mee gedaan en ben niet moe geworden. Alleen had ik op bevel van Hok geen kousen aan en lijd ik nu nog aan een blaar op m’n hiel! – De Heer Neumann van Padang, een ongetrouwde collega van Hok heeft ons gister zijn auto laten zien, die hij pas gekocht heeft, ± de 6e Mijnbouw auto. Wanneer is het onze beurt? Hierdoor heeft Hok weer meer zin gekregen en het is met hem nu ‘hou me vast of ik koop een auto!’ en ik houd hem stevig vast! – Donderdag heb ik… getennist!!!!!! Ongeveer 10 minuten en nog steeds is m’n arm een beetje lam. Desalniettemin gaan we vanmiddag weer, als het althans droog blijft. – Het was echt raar. Een bal nalopen, kan ik absoluut niet en het racket is me ook erg zwaar geworden, hoewel het het lichtste damesracket is. Hok wil me geregeld een beetje trainen, m’n prestaties hopen dan iets beter te worden! Ik oefen nog geregeld “op m’n tenen lopen” en “huppelen”, maar “best” kan het nog niet genoemd worden. Overigens heb ik niet te klagen. Eerstdaags ga ik naar Sparmann. – Donderdag fietste ik weer naar en door de stad en weer terug naar boven, ’s middags m’n tennisproef en bij Anneke eten! Als dat geen goed bestede dag is weet ik het niet. Ondertussen was ik ook nog even bij Lenie. Ik maak maar pas iets voor haar, wanneer alles goed is afgelopen, ik houd niet meer van alles van tevoren. – Zaterdag betaalden we het Ziekenhuis af, echt fijn. Ik bewonderde de baby’s en de Zuster vindt dat ik maar gauw weer één moet “bestellen”, dat is nonnentaal! – Deze maand willen we al de [4] schulden afdoen. Dokter Kuyer, Zuster Heideman en dan de portefeuille ƒ 28.-! Verder valt in deze maand de levensverzekering ƒ180.- en hebben we net een brief van Houw gekregen dat het dit jaar onze beurt is, om de vereringsfeesten voor Hok’s vader te betalen en of we maar vast even ƒ 25.- wilden sturen. We hebben het tot ƒ 15.- verminderd, anders komen we deze maand niet uit, ik hoop maar dat we er geen herrie door krijgen. Aan het eind van deze maand, zal net ons “papiertje” o-p op zijn. Fijn dat we alles met maar 1 papiertje kunnen afdoen hè! Tenslotte hebben we de rest gespaard van ons salaris. – Ja het is de 2e van de maand, vandaar die financiële overdenkingen. – Maandagmiddag: Hok kwam net thuis van het tennissen toen ik gaan wou! Ze beginnen nl. al om ± half 5 en om 4 uur slapen we pas. – Hok was al vooruitgegaan en ik ben verder gaan slapen, met het gevolg dat Annie Thijsse me om half 6 nog slapende vond! Dieptragisch, maar enfin, we kunnen 4 middagen in de week en aan 10 minuten per keer heb ik al schoon genoeg. – Hok gaat enige morgens per week naar de tandarts, die man kan maar niet genoeg van ons krijgen! Ik ben misschien over een week klaar behalve dat dan nog een verstandskies moet getrokken. – Ik zal morgen even bij A. en Th. gaan kijken of er soms een vliegbrief gekomen is, want A. en Th. zijn juist zondag weggegaan naar de (hun) bevriende (!?) Gerlings. – Wat vervelend gezeur met Tante Eefje, overigens wel rustig! – Je mag gerust citeren, dat vinden we juist altijd zo leuk van jou. Ik heb blijkbaar niet duidelijk geschreven, maar niet de 65 jarige ziekenpartner, maar de 24 jarige was de citerende. Ze had 1 jaar in Davos gelegen en veel gelezen. Verder is de [5] herinnering aan het Ziekenhuis niet naar, omdat ik dan des te verheugder ben dat ik nu weer zo trots rondloop! Hok kijkt nog steeds met afschuw naar de kamer in Borromeus waar ik gelegen heb en dan moet ik hem weer enige vergoedende zoentjes geven, dat ik hem dat heb aangedaan! – We zijn erg benieuwd of Tek Bheng heus naar Indië zal komen. – Die uiltjes van Sinterklaas waren enorm lekkere chocola. Tot m’n verbazing had Anneke er nog een paar over toen de Oliviers hier kwamen. Bij ons waren ze de volgende dag al verdwenen! – Ik eet nu alleen nog maar een snippie yoghurt om Hok gezelschap te houden en verder nog lever. De rest is afgeschaft. M’n honger wordt gelukkig wel iets minder, maar ’s morgens is m’n maag na 3 boterhammen nog niet helemaal bevredigd, maar ik trek me daar maar niets van aan, anders word ik een al te dikke prop, ik durf me niet meer te laten wegen. – We kregen een erg aardige brief van Tante Lyda met een kiek van Napje, schattig. Ik zal haar ook eens schrijven, evenals naar Haarlem. – Hoe gaat het met oom Jaap? Hij schreef ons zo’n schattige brief in november. Hok heeft toen direct geantwoord, want we hadden na tante Martha’s dood nog niets laten horen. Wat doet Marietje Aalbers? – En Marietje Suringa? Hoeveel kinderen heeft ze nu in huis? En spreken jullie hen geregeld? – Doe ook m’n groeten aan de Kunsten. – Ik oefen vrij geregeld piano, behalve toen ik met koortsachtige ijver aan m’n jurk naaide. – Wat een leuk idee om op de Kerstfuif het publiek te laten raden wie de moordenaar was van het stuk. Dag liefjes, de rest is voor Hok. Eida

Fijn dat Vader zoveel privaatles kan geven! [6]

HOK

2/2 ‘31

Uit Eida’s brief leest u, dat we deze maand gepoogd hebben de laatste sporen uit te wissen van Eida’s logeerpartij in het hospitaal; helaas is het niet mogen lukken door de ƒ 180.- die we deze maand moeten uitgeven voor de levensverzekering. Anders zou het gegaan zijn. De economische depressie begint zich hier ook al geducht te laten voelen: de standplaatstoelage is al verminderd van ƒ 40.- tot ƒ 25.-; men wil de salarissen bovendien over de gehele linie verminderen, waarschijnlijk te beginnen met 1932. Alles goed en wel, maar dan als laatste hulpmiddel; men moet werkelijk overtuigd zijn dat de nood het hoogst is. De niet-ambtenaren hebben natuurlijk deze verlaging graag, zij zijn de eersten die schreeuwen om de ambtenaarsalarissen te verminderen, maar de laatsten om ze in hausse-jaren te helpen verhogen. Ze vergeten steeds dat de ambtenaar niet mee profiteert van goede jaren, terwijl zij dat wel doen in de vorm van tantièmes. Mogelijk dat we door deze financieel minder gunstige tijd tot verlaging van de levensstandaard zullen komen.

Vandaag met Thijsse getennist; schandelijk op mijn kop gehad, een volgende keer beter. – Over twee weken is Chinees Nieuwjaar, dan moet ik naar mijn familie. Een week geleden bleek dat mijn broers en ik nog recht hebben op een erfdeel, dat aan mijn vader (die in 1910 gestorven is) al had moeten zijn uitbetaald. Prachtige surprise, tenminste op papier! Hoeveel het bedraagt is mij niet bekend, maar nog problematischer lijkt mij of het ooit uitbetaald zal worden, evenals het legaat dat mijn vroegere voogd mij heeft bedacht. Gekke toestand! – Wat is de tegenwoordige mode dwaas? Een jaar geleden kon men nog lezen hoe verstandig de vrouwen eindelijk geworden zijn in hun kleding, die het summum van luchtigheid is, en nu schrijft men lange, nauwe rokken voor en alles is vergeten! En iedereen onderwerpt er zich aan.

Dag Hok

Hierbij ingesloten 3 couponnetjes à ƒ 22.50, ter bestrijding van onze uitgaven. We zullen in de loop der volgende maanden meer sturen.