EIDA

23/dec’30

Lieverdjes –

Gister Moeder’s verjaardag, hiep hoera! Wij vierden het weer eens samen. Sinds september had ik Anneke’s huis niet betreden, aldus groot feest. We dronken je toe met Tokayer, de mannen met Bols, heb je het gevoeld Maatje, jullie moeten toen juist aan de koffie gegaan zijn ± half één. ’s Morgens kwam Anneke hier per fiets en aten we lekkere katjangkoekjes ter jouwer ere. Ter opluistering (?) verscheen plotseling Chris ’s avonds toen we aan tafel zaten en bleef tot het einde. Om 10 uur verscheen onze auto. Ja, we doen nog maar een beetje “van de hoge boom”, maar heen gingen we in een deleman, ondanks de regen. Dit is m’n verste uitgang nog geweest tot nu toe, maar eerstdaags moet ik eens verder, want sinds half september is m’n haar niet geknipt! Het gekke is dat ik niet eens een abnormale pruik heb op ’t ogenblik. Terwijl ik ziek was, is het haar haast niet gegroeid en nu is het bezig uit te vallen. Vandaag of morgen zal de dokter weer komen en dan moet hij er maar wat op verzinnen. M’n opstaan-oefeningen uit de lage stoel worden al bepaald fraai, m’n beentjes beven nog maar weinig. Ik tracht nu af en toe te hinken, maar wat is een lichaam toch zwaar! M’n vingers blijken ook elke beweging ontwend, na ’t piano spelen zijn ze zo stijf als een latje! – [2] Ziehier mijn persoon naar waarheid getekend! Ik begin ook al te werken: 2 morgens waste ik al een jurk, waarvan ik bang was dat de kokki ze zou stukmaken. Ik heb nl. die zwarte voile jurk met grote bloemen, die ik op reis naar de Haute Savoie onder anderen droeg, weer opgepikt en verlengd met een lint van een bloemenmand van ons trouwen! Het treurige is dat het lint al verlegen blijkt en reeds enige scheurtjes vertoont, maar ik vind het geheel toch bepaald fraai! – Ik leende van Katy een modern Hollands boek: “Alex’ vrouwen” door Johan van Vorden[1]. Natuurlijk komt het huwelijk er weer beroerd af, dat is modern! Volgens de hoofdpersoon past de huwelijksinstelling niet meer bij de moderne mens! Hij bewijst de gekste dingen, nl. dat de tegenwoordige tijd, de tijd van “stilte” is!, kijk maar naar de jazzmuziek! “De rusteloos en mechanisch-voorwaarts schrijdende syncope loopt recht op de stilte aan. Ook het abrupte slot werd met opzet zo vastgesteld om de stilte haar kans te geven. De grote moderne kunstenaar is de man, die het uitgedacht heeft op 11 november het hele verkeer te laten stilstaan gedurende een paar simpele minuten.” – Dit laatste is juist, maar dat over die jazz lijkt me fantastisch. – Hokje is af en toe wat moe. En nu heb ik hem ertoe gekregen om deze zaterdagmiddag en zondag niet te werken. Het kostte wel moeite, want ik moest steeds opletten en me met [3] hem bezighouden. We hebben o.a. geraced met kaarten. Hok won het natuurlijk steeds! Het deed me steeds aan Emma denken, die dat altijd zo goed kon, en als een ander net begon al “stok op” riep! – Ik hoop erg dat dat boek van Sinclair mooi is. Ik had je graag nog een boek van Anker Larsen[2] gestuurd, maar “Heiliging” heb je ook al gelezen en ik geloof niet dat er nog een na is gekomen. In “Heiliging” lees ik ook af en toe nog, ik vind het zo buitengewoon mooi. – Net belde Anneke op dat Anneke Rempt een telegram had gekregen over de geboorte van Henri Rudolf. Wat naar om net als je Pa te heten, hadden ze de namen tenminste nog omgekeerd! Ik hoop maar dat alles goed is ook met Jetty. Ik zal hun en Tante Leidie ook even feliciteren. Ik hoop maar dat dit kind voor zijn grootmoeder een vreugd zal wezen, want vreugde is er nooit genoeg op deze aarde! Dat merken wij ook. We zijn in tijden niet steeds zo opgewekt en lollig geweest als tegenwoordig! Zaterdagavond was het echtpaar “van Dewald” bij ons. Zij is een hoofdambtenares van de Mijnbouw, erg aardig, en haar man renteniert en is daar buitengewoon vrolijk onder. Een gezellig stel die ook graag mogen lachen net als wij. Aldus was het zeer geslaagd. – Verder kwam er zondagavond ineens een telefoontje van Henk, die bij ons wou komen eten. Erg leuk, een prettige jongen. In maart moet hij hier dienen, een maand lang. Hij krijgt dan maar zijn halve salaris en wil dus zuinig zijn, hetgeen ik [4] zeer van hem apprecieer. eIk had hem pas geschreven dat ik weer beter was, en nu kwam hij persoonlijk antwoord brengen! Hij moet hier nl. zijn voor de hoogste chef voor toelichting van allerlei en blijft maar kort. Op ’t ogenblik is hij er met mijn fiets vandoor. Ik ben benieuwd wanneer ik die terug zie. – Vrijdagmorgen bracht ik door op Katy’s lang stoel in hun tuin. Katy naaide wat en ik ook een deken voor Egbert’s beer. Overigens met weinig succes want nadat die klaar was, lag hij de hele morgen op de grond in plaats van op de beer. Katy was erg genoeglijk en Jaap was ook erg verrukt dat ik aan was gekomen. We zijn opeens erg verknocht sinds m’n ziekte. Hok is nogal eens bij hen gekomen toen hij alleen was en Katy is erg dol op Hok. Als we over hem praten, kreeg ze tranen in haar ogen. Ze heeft ook een melkbeker voor me gekocht, een erge nette, wit met een paar blauwe figuurtjes, past mooi bij Hok’s melkkan van Sinterklaas. Anneke vertelde dat ik op Sinterklaas die zijden kousen en de zeep van Emma kreeg, zeer bedankt! – De zeep ligt tussen m’n onderjurken en als ik de kast opendoe, geurt het lekker. – Morgenvroeg komen Jan en Tine. Ik zal onze kerstboom eens uit de tuin laten halen. Het is een vrij zielig boompje, zelfs met één dorre tak, maar we willen toch zuinig blijven. Ze kosten hier op z’n goedkoopst ƒ 5.-. Deze boom stond al in de tuin toen wij in het huis kwamen, dus een bof. Het is me alleen nog niet [5] helemaal duidelijk hoe we aan kerstboomversiering zullen komen. Hok kan alleen maar ’s middags uitgaan en dan regent het nu haast altijd. – Verleden week wandelden we ’s middags wat in de buurt, toen we opeens die oude dame ontdekten die mijn kamergenote is geweest. Wij waren op weg om m’n nachtzuster eens op te zoeken, maar zij dacht dat we voor haar kwamen en we moesten dus binnenkomen tot Hok’s grote ergernis, daar deze dame en dochter hopeloos ordinair zijn. – Het is nu kwart voor 2. Ik heb m’n boterhammen al een poos op, dat doe ik om 12, terwijl ik wat lees. Daarna piano gestudeerd. Ik begin weer met de toonladders en een boekje voor beginnelingen van Frey dat ik van Meneer Hoog kreeg, herinner je je die man nog. Ik speel al die wijsjes precies zo stijf als hij het me leerde, erg amusant, elke toon niet te lang of te kort aanhouden maar “precies”! – Ik heb jullie nog nooit verteld dat ik een kiekje van jullie, als zilver bruidspaar vóór de trappen van één of ander gebouw in Londen, in m’n tas heb geplakt. Van de opslag nl. is de voering versleten (van de tas)! alleen op één plekje waar de patentsluiting telkens tegenaan komt. Om nu geen nieuwe voering erin te hoeven fabriceren, heb ik jullie als “cache-misère” gebruikt en aanschouw nu dagelijks steeds jullie beminnelijke gezichten en ik dank Emma die hem zo goed nam! [6]

HOK

G. Met Eida gaat het heel goed vooruit; ze begint weer op een volle maan te lijken. Ieder die haar ziet, zegt dat je het haar niet aan kunt zien dat ze zoveel achter de rug heeft en Henk Heyrmans vond dat ze niet slecht at, zeer eufemistisch gezegd want hij bedoelde: 4 glazen melk, 4 eieren, 1 ons lever + 1 bord pap! eet ze behalve wat ze vroeger in haar gewone doen at.

De laatste dagen staan de kranten vol met ontstellende berichten over de Merapi uitbarsting. De Merapi is een beruchte vulkaan in midden Java, hier honderden kilometers vandaan (Merapi = Berapi = met vuur). Vier van mijn collega’s zijn erheen, om zo nodig deskundige voorlichting te geven. – De verkiezingen voor de Volksraad hebben op de 5e van de volgende maand plaats. Kans om gekozen te worden heb ik niet, de andere partij is ook roerig en zij hebben het georganiseerd ç zijn ons voor. De eerste van onze lijst zal nu moeite doen om mij benoemd te krijgen. Het succes bij de verkiezing heb ik ook niet verwacht, daarvoor moet men de nodige tijd hebben om de boer op te gaan en veel vrienden hebben, die voor je propaganda maken. Mijn bedoeling was ook om met behulp van de eerste van onze lijst mee in de Volksraad te slippen. – Met het stukje voor het jubileumnummer van Martin ben ik helaas nog niet klaar; de laatste dagen werk ik op halve kracht, ’s avonds bijna niet, terwijl ik overdag bezig ben met een ander werk, waarover ik reeds schreef. Het gaat over de resultaten van een onderzoek op grond van foraminiferen, een diergroep, waarmee ik me alle dagen moet bezighouden. De resultaten die ik bereikt heb, zullen voor de Dienst van zeer groot belang zijn; – een voorlopige mededeling is reeds gepubliceerd – vandaar dat de Dienstchef erop heeft gestaan dat dat werk zo gauw mogelijk klaar komt. – Ik zal u hiervan een overdrukje sturen.

Dag Hok.

EIDA

[Randje pag. 6]

Ik vergat nog het zeer belangrijke feit dat ik precies met een jaar tussenruimte weer p.f.[3] ben geworden, waarvan ik minder last heb dan vroeger. Dag!