HOK

Bonn 30 /4 ‘29

G. De kastanjes in vollen lente tooi de roze en witte bloesems van ons onbekende bomen, de uitbloeiende magnolia’s, het malse jonge groen, de stralend blauwe lucht van de lentemorgen van vandaag, nodigden ons tot blijven en zulks werd ook besloten. Nauwelijks echter was dit besluit voortgezegd – aan hotel en Warner die ons op de koffie uitnodigde – of de lucht betrok, en een regen als “Bindfaden” viel, toen we bij de Bühltings waren.

EIDA

Hoe vind je m’n poëtische echtgenoot! De conversatie bij de Bühltings was doorspekt met drukkende stilten, waarin ik vreesde voor een stikbui daar je iedereen “hoorde” denken over een nieuw onderwerp. Toch zijn ze erg aardig. Bij Warner was het erg amusant, Mevrouw is kostelijk, we dronken daar uitgebreid koffie om 3 uur met 2 taartjes!! – Vlak na het eten bij Bühlting: onze magen moeten wat kunnen hebben! Door het rusten na afloop missen we het Berliner toneel, waarheen we zouden gaan, jammer; ook de bioscoop: al haast weer uit! Enfin dan zullen we zelf maar een komedie maken! Dag, hoe staat het? Eida Hok

HOK

[Randjes verso]

Morgen gaan we verder (9.37 van Bonn) en probieren Luzern te bereiken. Hoe lang we daar blijven hangt af van het weer. In Bellagio hopen we nog te komen, als we nog tijd hebben! We zijn zeer zuinig, in hotel Bergischer Hof afgestapt voor 9 Mk. Straks telefoneren wij u op.

[Randjes recto]

Eida zegt net dat we zeker naar Bellagio gaan. Mevrouw Bühlting heeft ons een goedkoop hotel aanbevolen. We zullen de ruimte uitbuiten. we hebben een prachtige logeerkamer. Heb jullie de loupe bij de hand! Is Berssenbrugge er al? Stuurt u de kieken maar direct naar Genua per aangetekend. Alle minus drie. Eida Hok.