1936-04-14

EIDA

Geliefden – Hoe heb jullie het gehad? Zeker wel weer dol. A. schrijft zo verrukt over hun huisje en hun hele verblijf daar, dat het er wel ideaal moet zijn en een Indisch en een Hollands mens waarschijnlijk ook, doet watertanden. We zijn benieuwd of jullie nog gefilmd hebt. Wij zij met Pasen gister eindelijk begonnen. Lisa was net beter, hoestte niet meer. Overigens is het bij Axel vandaag weer opnieuw begonnen, hinderlijk gewoon. Het is hier meer dan akelig weer, de hele morgen regen en wind. Er heerst hier op ’t ogenblik ook enorm veel griep, de doktoren hebben het druk. – We vierden dus Pasen zonder de Remptjes. Hok schikte het zo ook beter omdat het weer bijna de 14e was (vandaag), de dag dat zijn werk moet ingeleverd zijn. Hij doet het nu morgen. Bij ons moeten de feestdagen allemaal per se ná de 14e zijn, anders worden ze niet erkend! – We hebben op Pasen ons genoodzaakt gezien onze djongos te laten oppakken, het ging en gaat me nog steeds aan m’n hart, omdat hij zijn werk zo goed deed. Maar Hok heeft wel gelijk dat je zo iemand niet kunt handhaven, in wiens buurt geen 2 minuten een beurs veilig is die met z’n eerlijke gezicht elk ogenblik geld uit de kast haalt. Ik heb nagegaan hoe lang hij al bezig geweest is en dat is [2] meer dan een jaar, net zo lang als we hem hebben. In juli hebben we ƒ 50.- gemist en toen hebben we er ook een rechercheur bij gehad, maar die man gezegd dat onze huisjongen buiten verdenking stond en de kwestie is niet opgehelderd. Toen hebben we een Lipsslot op de kast genomen en alle bedienden behalve hem eruit gegooid en zijn vrouw erbij genomen. Vermoedelijk was dat juist een goede zet, want zijn vrouw heeft er niets van geweten. Hij heeft aan de baboe verteld dat hij rijk wilde worden en dat zijn vrouw hem tegenwerkte. Waar hij ál dat geld voor gebruikt heeft? Hij heeft bekend deze laatste maand ƒ 10.- te hebben genomen en gister moest hij aan de politie demonstreren hoe hij het gedaan had. Hij liep direct naar m’n sleutelmandje en haalde de sleutel uit m’n beurs en opende de kast, alles even vlot. Afschuwelijk idee hè. Maar van ’t zilver mist niets. Ik heb die man steeds op zijn woord geloofd en Hok dito en bijna maandelijks nog geld geleend. Zo kun je je in iemand vergissen. Mevr. v. Vianen zegt dat je juist de beste bediende in de gaten moet houden, want hoe beter ze werken hoe meer kans ze hebben om ongestraft hun gang te kunnen gaan. Ik heb er zo’n buikpijn van gehad! Maar bij Inlanders draait inderdaad alles om geld. Hun conversatie is bijna uitsluitend over dat onderwerp. – Het is echt een slag voor me, maar Hok had geen pardon. Misschien wel goed, wie weet het. Het geheel van alle maanden samen is wel haast ƒ 150.-! en voorschot had hij ook nog ƒ 20.-! Enfin, een net leergeld! En wij zijn er niet ongelukkig door geworden!! [3] Ik heb 2 brieven klaar liggen voor m’n beide zusteren. ’t Was wel jammer dat Em en Dirk nu niet kwamen maar ’t was begrijpelijk juist in hun drukste maand. We hopen nu nog een klein beetje op mei. – ’t Is goed gezien dat Em en Dirk jullie ook helemaal voor zich moeten hebben als ze komen. Trouwens waarom zouden A. en Th. daar weggaan, als ze daar goed uit kunnen komen van hun salaris. Voor Em en Dirk is dat een andere kwestie. Daar zul jullie wel plezier van hebben als ze een huisje in Den Haag betrekken. – Moeder moet zich nu mij niet meer voorstellen, maatschappelijk werk verrichtend. Ik doe daar niets meer aan. De tegenwoordige secretaresse van de IEVA heeft geen kinderen meer thuis en besteedt hier al haar krachten aan en aan veel andere Verenigingen. Ik ga er nooit meer heen, kom alleen op bestuursvergaderingen. Nu de school gelijkgesteld is moet je ook mensen voor het oppertoezicht hebben, die er verstand van hebben, want nu is het belangrijk en geen schoolexamen meer. Overigens is er alle kans op dat we die examenklas weer opdoeken. Er komt hier een Kath. Huish. School met veel geld en goede leerkrachten en die zal wel veel opslokken, en ons noodlijdend maken. Bovendien zou het beter zijn wanneer we meer sociaal werk deden want dan hebben we weer kans op staatsgelden en nu niet. Ik voel er eigenlijk [4] ook meer voor om iets te doen voor de meisjes, die juist niet door het gouvernement op de huishoudscholen worden toegelaten. Mochten wij weer teruggaan tot uitsluitend “IEVA” dan heeft het IEV ook alle steun beloofd. Overigens hebben ze dat vroeger ook gedaan en veel hebben we er niet van gemerkt. Irene gaat morgen aan boord. Mocht ze terugkomen in de IEVA, dan moet ze voorzichtig zijn met een secretaresse die ze niets wijs kan maken en zich nergens buiten laat houden. – Is die Mevr. Wijsse nog getrouwd met die jongeman. Gelukkig dat tante Lous weer beter is, al voelt ze zich nog slap. Merkwaardig Ankie zelfverzekerd, ze kon nooit uit haar aarzelende woorden komen op ’t Gym. Vader zei altijd 10 maal zo luid! Hoe is ’t met Vader’s spit, wat afgrijselijk pijnlijk. ’t Is te hopen dat het over is gegaan vóór de reis begon. – M’n buik maakt het uitstekend tegenwoordig. Ik eet helemaal geen medicijn meer, helpt geen spat! Alleen maar dieet en vaak wijk ik er vanaf, zonder enige lasten. Alleen vannacht begon ik opeens te spoken, toch iets raars gegeten. – Sparmann is al 1½ maand ziek. Niemand weet wát hij heeft. ’t Moet wel erg zijn, zielig voor Tine. – Tine Schepers stuurde een schattig kiekje van Magda. Ze is enorm trots op haar ene dochter.

Dag hoor Eida. [5]

HOK

G. Vandaag weer een artikel gereed gemaakt. Ik voel mij opperbest, ben zelfs de hele operatie vergeten. Ik ben sinds de vorige week maandag weer erg druk bezig. Het ging direct vlot. – Is Vader’s spit na Tirol weer beter. Het is geen aangename kwaal. Van harte beterschap gewenst. – Eindelijk hebben we de boef te pakken. Er was voor hem geen ontkennen meer aan, bovendien hebben we zijn vingerafdruk. We legden namelijk op onze geldenveloppe, die wij met brieven en kwitanties opvulden, een glad gepoetste glazen plaat, en daarop weer enige voorwerpen, die direct zouden verschuiven, wanneer iemand aan de enveloppe kwam. Het geheel is prachtig gelukt, maar tot ongeluk van de djongos en zijn gezin. Het is een zielig geval. Maar zijn houding is zo, dat ik het onverantwoord acht, hem weer terug te nemen. Hij zou ons dan reuze stom vinden, en bovendien zou het zeer riskant zijn, omdat hij op mij de indruk maakt van woedend te zijn op degeen, die hem dit koopje heeft geleverd. In zo’n toestand zijn de Inlanders ontoerekenbaar. – Binnenkort krijgt u wat overdrukjes. Dag veel plezier in Tirol.

Hok.

 

Details

  • Plaats: Bandoeng, Ruysdaelweg 6
  • Auteur(s): Eida, Hok
  • Pagina's: 5
  • Soort: Luchtpostpapier
More in this category: « 1936-04-07 1936-04-21 »