EIDA
24-3-’36.
Geliefden – Hok is thuis sinds zaterdag, hij maakt het gelukkig uitstekend ondanks het feit dat zijn wond nog wat bloedt, hetgeen volgens de doktoren niets te betekenen heeft. De hechtingen zijn er toch uitgehaald. We haalden hem binnen in een versierd huis met eigen gemaakte taartjes waarop “welkom” stond. De bloeding schijnt vandaag al gestelpt doordat we er gister op aanraden van Linn, die zaterdagavond even kwam kijken, een presse-papier op legden, die het bloed eruit drukt, erg handig. Hok moet nu van mij de hele dag blijven liggen, want juist met het zitten komt de wond in de knel, ’t is net een lastige plaats. – We hebben het erg gezellig zo samen, want aan zijn werk doet hij nog niets. Hij knutselt vliegmachines in elkaar. Net kwam er één klaar dat zelf opvliegt even na een aanloopje, enig gewoon. Het is een erg licht dingetje van bamboestokjes en vloeipapier. Nu gaat hij er één maken van hout, een expositiemodel ook een Fokker. Hok had heel wat bezoek deze dagen. Al zijn collega’s zijn geweest, heel aardig. Zondagmorgen kochten Axel en ik een zijden kamerjas voor Hok, waarmee hij keurig voor den [2] dag kan komen. Alvast voor zijn verjaardag! – We zijn op ’t ogenblik overigens net de lamme en de blinde. Onze geliefde Tommy heeft mij nl. in de linkerhand gebeten, erg lastig met het oog op boterhammen klaarmaken e.d. Tommy wordt met de dag venijniger tegen haar aartsvijand de fox, en Axel hitst hem nog op door te gaan gillen van het huilen als hij die andere hond al aan ziet komen bij het idee dat ze samen zouden kunnen gaan vechten. Als Tommy wil, houdt Axel hem toch niet tegen. Goemans, de eigenaar van de fox, kneep manmoedig beider kelen dicht toen ze aan het vechten waren en bood mij Tommy aan, die ogenblikkelijk in mijn hand hapte, een razende Roland gelijk!
’t Was jammer dat Hofstee net weg was, anders had die mooi kunnen helpen, maar Hok en Truitje speelden het ook prachtig klaar. De Hofstee’s namen mij gister mee naar een lezing over de Vrijmetselarij voor buitenstaanders, die heel aardig was. –
’t Is een ontzettend drukke week, elke avond wat. Morgen Vivos, dan Kunstkring, dan IEVA, dan Hok’s verjaardag! – Em stuurde een briefkaartje met een opdracht om iets voor Hok te kopen. We zoeken ook logies voor Dirk en alle kinderen hier in Bandoeng – We hebben ze aangeboden allemaal bij ons te komen, gaat wel. Met matrassen op de grond en banken en veldbed. [3] Hok kreeg de vorige week dinsdag net iemand bij zich op de kamer, waardoor ik ’s avonds niet meer kon komen. Ik ben toen elke avond beziggehouden door allerlei lieden, uit eten, bioscoop e.d., heel genoeglijk. Ik had juist het plan om veel te lezen, omdat we 4 dikke boeken hebben deze maand van onze leeskring, maar daar kwam zo helemaal niets van. Het is nog nooit voorgekomen dat ik in één maand kans zag 4 boeken uit te lezen, één per week is me veel te veel, bij de krant en de tijdschriften – O ja, die tijdschriften van die cultuur die jullie ons stuurt, vind ik prachtig. Er zijn weleens erg zware stukken in, maar over ’t algemeen is de inhoud zeer de moeite waard. We gaven ze allemaal mee aan Jan Schüller, die tot nu toe steeds vergat ze weer terug te brengen. – Verbeeld je, voor die éne week in ’t Ziekenhuis rekenen ze ons meer dan ƒ 200.-! En de dokter schijnt een halve maand salaris te vragen. [4] Vaarwel inhoud spaarbankboekje! Heeft Em’s blindendarm jullie nu ook zoveel gekost? – We hebben het dierbare blindendarmpje meegenomen, het staat in het medicijnkastje! De zuster vond het bepaald nodig dat we hem meenamen. Axel werd een dierbare vriend van de hoofdzuster. Hij liep als een hondje achter haar aan, en ze was enorm verrukt van hem, omdat hij zichzelf zo leuk kan bezighouden met stenen en autootjes en omdat hij gevraagd had waar Pappie’s baby nu was, daar “men” toch alleen voor baby’s naar ’t Ziekenhuis gaat! We hebben toen Lisa maar naast Hok gelegd, dat was ook goed! – Er kwam een briefkaartje van Anneke. Wij schreven haar nog helemaal niet. – We hebben hier in huis iemand die geld uit de kast haalt en niet weinig, steeds ƒ 10.- tegelijk. We hebben nu listiglijk allerlei bedacht om vingerafdrukken te krijgen om te weten wie het doet. Ik verdenk dat de djongos, al zou het me enorm van hem tegenvallen. Hij verdient bij ons een abnormaal hoog salaris en ik schoot hem nog veel voor ook. Het is een akelig idee, maar ze hebben nu eenmaal een andere mentaliteit. – Charly Chaplin is in Bandoeng, wij zagen hem niet.
Dag Eida. [5]
HOK
G. Zaterdag ben ik thuisgekomen, met bloemen en gebak en nog vele andere dingen, evenals Axel’s “langselegen” (= lang zal Pappie leven) binnengehaald. Erg gezellig. Ik mag echter nog niet alles doen, omdat de wond nog niet helemaal genezen is. Zo lig ik dan de gehele dag op de divan te luieren, in de hoop, dat ik gauw weer aan het werk kan. Bedankt voor het bericht, dat Van Lohuizen zijn album heeft. Gaarne t.z.t. de kwitantie. – Lisa is in de tussentijd erg gegroeid en blijkt een erg vriendelijk kind te zijn. Van filmen komt in deze tijd natuurlijk nog niets. Vader moet dus nog lang wachten op zijn verjaarscadeau. – Ik kwam op Vader’s verjaardag voor het eerst buiten. Toevallig niet. – Ik had reuze belangstelling van de collega’s. Ze zijn me zowat allen wezen opzoeken. Nu dag, veel plezier in Tirol, groeten aan A. en Th.
Hok.