1932-10-18

EIDA

18-10 ‘32

Geliefden –

Vanmiddag is er IEVVO bestuursvergadering bij ons. Ik had juist een dag uitgekozen dat Hok tenniste maar nu gaat hij juist niet, omdat hij beweert dat hij het teveel doet. Maar dan moet hij maar met Tommy wandelen of rijden, want wandelen, doet hij niet graag. Zondagmorgen hebben we de hele morgen weer in de tuin van Hotel Lembang gelegen. Hok had het veldbed voor mij meegenomen, meer dan zalig was het! Die dag was Tommy uit logeren bij haar zoon ex-Lautje, die nu Jimmy heet. Jimmy is vaak zo eenzaam en toen hebben ze Tommy als speelmakker gevraagd, hetgeen voor Tommy ook wel leuk was. En dus waren we die dag maar met ons beidjes of eigenlijk gedrieën, met Axeltje meegerekend die nu toch al haast een mensje is! Wij vinden Axel Menno erg leuk, dan heet hij A.M. net als ik. Het is alleen dat Vader dan weer op de tweede plaats staat. Maar wij vinden het eigenlijk noodzakelijk dat hij een eigen naam heeft waarmee niemand anders bedoeld kan worden en het klinkt zo fier!

Wij vinden het heel normaal dat Tante Leidie iets voor Axeltje maakt. Denk je heus, Mam, dat Zus Rempt b.v. een cadeautje van jou nu met minder vreugde zou ontvangen dan vóór een maand. Je moet het toch werkelijk niet erger nemen dan het is, want van T. L.’s kant heeft ze toch ook niet bedoeld je te kwetsen of te breken; ze heeft je alleen [2] een vermaning willen geven en met haar gebrek aan mensenkennis heeft ze niet begrepen dat je daar niet van gediend bent. Maar natuurlijk schrijf je haar met haar verjaardag – Je bent toch nooit zwaar op de hand geweest, Mam, lees een gezellig boek, ga naar een jolige operette film of komedie, en het leven ziet er opeens anders uit! – Wij konden deze zaterdagavond niet naar de bioscoop, daar er geen aardige film was en tot mijn verwondering en vreugde stelde Hok voor naar de Hasenstab’s te gaan. We troffen het daar juist, want om dezelfde reden als wij, waren ze thuis en we bleven daar meer dan 2 uur en konden haast niet wegkomen, daar de conversatie zo enorm vlotte. Ze hebben een enorme verzameling Chinese platen, borduurwerk en boeken, waar Meneer Hasenstab over in extase kwam, ons allen meeslepend! Hok voelde zich weer Chineser dan ooit en gelukkig kende hij ook enige karaktertekens, zelfs méér dan Meneer Hasenstab die een jaar les had gehad. Verder hadden we het natuurlijk over het goede en verkeerde van Oosters en Westers en welke brug er geslagen kon worden. Dit laatste was naar aanleiding van mijn lezing van de vorige avond voor de Vivos. Het was een geslaagde avond voor mijn gevoel en Irene vertelde dat ik in de achting van enige mensen was gestegen, vooral daar ik het in deze tijd gemaakt had. Mevrouw Gunning was er ook, ze zal gauw eens hier komen en het zou me niets verwonderen als ze er jullie over schreef. – Ik zie Irene erg veel, vooral nu de IEVVO secretaresse op reis is. Irene krijgt nu af en toe brieven van ’t Hoofdbestuur en dan moet ze haar hart bij mij luchten. Die brutale presidente Hoofdbestuur heeft nu aan ons een reisrekening [3] durven sturen, dat zij verleden zondag voor een bespreking hier gekomen is, terwijl zij zich aan ons heeft opgedrongen. Zelfs durft ze te schrijven dat ze ’t met Irene had afgesproken dat wij het zouden betalen. Vanmiddag zal ik voorstellen er absoluut niet op te antwoorden, zonde van de postzegel! Wat heb je toch rare mensen op de wereld!

Morgen komt Zeylmans van Emmichoven bij ons eten, hij moet ons nog eens goed opnemen voor hij ons aan jullie kan beschrijven. Hij gaat 5 november al aan boord, wanneer zal het onze beurt eens zijn!!.....

Maar om nòg eens duidelijk te zijn: gelijkstelling van Chinezen is precies hetzelfde in alle opzichten wat betreft de rechten als het Nederlanderschap. Dus er is niets wat Axeltje of mij in de weg kan komen te staan. Het woord gelijkstelling zelf betekent toch al dat alles precies hetzelfde voor de gelijkgestelde is, dat is toch duidelijk. Hok kan nooit een Hollander worden en ik zou haast zeggen gelukkig! Hij voelt juist het Oosterse element nog sterk in zich leven, waardoor hij nooit zijn eigen afkomst zal kunnen verloochenen. Jullie hebt toch ook die eeuwenoude cultuur in hem gevoeld, is ’t niet? Anders zou hij toch ook nooit geworden zijn wat hij is, gezien het milieu waar hij uit komt. Toen wij verloofd waren, was dit al zijn overtuiging dat hij nooit het Nederlanderschap zou willen hebben en nog steeds denkt hij er zo over. Wij hebben toch indertijd in het Chalet met Oom Izak[1] [4] er lang en breed over gesproken en het resultaat was dat zelfs voor een niet-gelijkgestelde, als Hok nú is, alleen het strafrecht verschilt en ook zouden wij voor de Landraad moeten scheiden in plaats van voor de Raad van Justitie, maar daar we geen plannen in die richting hebben doet dat er ook niets toe. Er is net een boekje uitgekomen over populaire rechtspraak in Indië, waar alles op dát gebied in staat. Ik zal de titel opzoeken en het jullie sturen. Als er toch helemaal niets is, waarin Axeltje of ik anders behandeld zouden worden dan Nederlanders, zullen jullie dán tevreden zijn, dan kúnnen jullie toch geen hersenschimmen meer hebben? Wij begrijpen natuurlijk best dat er voor jullie wel wat in zit, maar Hok zou het nooit willen en kunnen en ik ben er blij om; want nu ik die Oosterse ideeën en gedachten zo heb leren kennen, zou ik het ook als een verraad aan zijn land en voorouders beschouwen. Is het zo bevredigend Paatje en begrijpelijk? Hoe goed is Hok niet door de wereld gekomen tot nú toe, terwijl hij slechts Nederlands-onderdaan is. Er is hem toch niets in de weg gelegd. Hij heeft alleen last gehad met zijn geboortebewijs – Maar dát krijgt onze zoon toch. Hoe goed je ook denkt, er is toch niets om je zorgen over te maken – het is toch verheugend dat je een schoonzoon hebt met karakter! Vind je de Westerse cultuur nu zó verheven (hoeveel schunnige boeken komen er b.v. niet uit, terwijl geen Oosterling zoiets zou schrijven!) dat Hok zichzelf er voor moet weggooien? Nee toch! Is het niet interessant om eens een ander soort mens in je familie te hebben dan ál die Hollanders! Wat doe je ermee!! –

De vergadering is best verlopen o.a. dankzij lekkere door Hok gehaalde koekjes. [5]

HOK

G. De dames zitten in de voorkamer te vergaderen. IEVVO is een heel sympathieke beweging maar ze moeten zich niet inlaten met herries. Het schijnt dat zulke herries bij het I.E.V. (Indo-Europees Verbond) horen. Ik merk het ook in de Gemeenteraad. Waarom ze niet eensgezind kunnen zijn en hun persoonlijke belangen niet eens op de achtergrond kunnen stellen is mij een raadsel.

De babykamer wordt zo langzamerhand weer ingericht. Het logeerbed is afgetakeld en geen logee komt meer. Van Anneke kregen we vandaag net een doek met allerlei beestjes, waarmee Axel zijn zoölogische kennis kan beginnen. Over anderhalve maand zal hij of zij hopelijk komen. Eidje is vol moed en heeft nu alleen maar wat last van zuur in de maag. Het is goed dat ze zich wat kalm houdt in deze tijd. Ze heeft nu andere beslommeringen dan IEVVO of iets anders.

Erg leuk dat Emma de verjaarscadeaus zo mooi gevonden heeft. Dat heeft ze gedeeltelijk aan de petroleum te danken. Ik ben nog niet afgedankt als adviseur.

EIDA

Vandaag heb ik ook een mooi epistel gedicht aan Jo Gottlieb – ik had haar nog nooit voor de schoentjes bedankt –

We hopen dat Moeder’s hoofdpijn zo’n zeldzaamheid blijft en dat als het nog eens voorkomt, de maildag ervan verschoond mag blijven! – Anneke stuurde een reuze leuke doek met 5 dieren, net als zijzelf aan de muur had hangen: een blauwe aap, een groene giraffe, een grijze olifant, een bruine hond (althans ik heb het voor een hond gehouden!), een gele eend. Het is erg plezierig want de muren zijn nog erg kaal, ik zal nog eens naar platen uitkijken.

Straks komen de Van Raalten’s afscheid nemen, ze zijn overgeplaatst naar Sumatra en nu net terug van de huwelijksreis. [6] Jantje Westerveld heeft me weer een kist lekkere goedkope thee bezorgd – hij woont nu vlak tegenover de Smitten en hij kan bij hen op tafel kijken in dat nauwe straatje, dat het “glazen buurtje” wordt genoemd omdat er zoveel ramen zijn, dus niet erg ideaal voor een vrijgezel!

We kregen Em’s vliegbriefje gelijk met de mail, dus een mooie vangst. Fijn dat het pak zo in de smaak viel. Maar op welke datum heb je ’t dan gekregen? Ik snap er eigenlijk niets van omdat ik me verbeeld het nog wel per mail gezonden te hebben. Kun je dat nog nagaan en een postzegel van hoeveel erop zat? Maar die zullen ze wel op ’t postkantoor hebben gehouden. Het is dan wel stom van mij geweest dat ik hem per zeepost verzond. Ik dacht wel dat je de jurk tot de zomer zou bewaren, ik had ook donkerder goed kunnen nemen, maar geen combinatie leek me zo geslaagd als dèze en in ’t voorjaar zul je hem al kunnen dragen als complet.

Jammer dat Moeder voor de kruiden eerst bericht wil afwachten, want nu wordt het er langzamerhand wel laat voor. Maar het is ook begrijpelijk dat je van Leggelo’s medicijnen maar liever nam. Er is geen vertaling van de spreuk in ons vermogen, het is Javaans en heeft misschien niet eens een betekenis. Op 19 september om 2 uur zag ze je briefje – wij hadden al met zomertijd gerekend. Heb je niet even gerust voor je naar de dokter ging? – De Zieneres is alweer vertrokken, wij kunnen haar dus niet meer bereiken, maar ze zou met gedachtekracht op je werken. Verder valt er dus niets te doen. – De zoon van Annie de Jongh is wel te laat, ze schreef mij 20 september, en Hetty ook een zoon, erg veel zoons! – Jan Enthoven is er ook vlug bij, heeft hij al werk?

[Randje pag. 5 boven]

Sinds ik mijn voeten elke morgen masseer, heb ik zelden meer kramp – een reuze raad! – Emy is volgens Dien erg blij dat ze weer een baby verwacht – ze schijnt weer helemaal gezond te zijn.

Dag Eida.

[Randje pag. 6 boven]

Ik schreef toch ondertussen al dat de geregelde radio uurtjes van de IEVVO niet doorgaan? Maar toch fijn dat ik nu al die tijdschriften zal krijgen en ook het maandblad via Anneke. – Voor vrouwenkiesrecht voel ik eigenlijk niets, dus ben ik geen lid van die Vereniging. – Goddank dat Tiny nu getrouwd is, waar wonen ze in Ma’s buurt?! Wat voor baan heeft

[Randje pag. 6 zijkant]

hij? – Leuk dat Hessel daar ook bij Em werkt – ik vond hem juist altijd al zo mannelijk in de 6e klas met zijn smoking al een echte man! Ik kan niet geloven dat hij alleen een jongensachtige indruk maakt, maar Em is zeker ingesteld op oudere mannen, sedert de getrouwde aanbidder.

 


[1] Oom Izak Cohen, broer van Moeder (= Sara Cohen) is jurist en hoogleraar Strafrecht in Groningen.

Details

  • Plaats: Bandoeng, Berlageweg 3
  • Auteur(s): Eida, Hok
  • Pagina's: 6
  • Soort: Brief, gelinieerd papier
  • Bijzonderheden: Briefpapier Hok
More in this category: « 1932-10-13 1932-10-25 »