1932-09-22

EIDA

22 sept.’32

Dien’s verjaardag!

Geliefden –

Vanavond komt Anneke Rempt bij ons voor 5 dagen, ze gaat dan zaterdagmiddag haar moeder halen, ik ben benieuwd of Tante Leidie haar ingelicht heeft over Moeder’s “onnatuurlijkheid”. Hok zegt dat hij haar met dergelijke praatjes over Moeder niet in huis wil hebben. Ach, Mam, je moet maar denken dat je voorlopig geen last van dergelijke onfijn gevoeligheden meer zult hebben. Wij als gezin hebben het toch maar wat fijn dat we elkaar allemaal zo goed begrijpen en allemaal wel wat meevoelen bezitten, dat heeft Tante Leidie toch nooit in haar gezin gehad, gelukkig voor haar dat tenminste Zus nog veel voor haar voelt. Naar mijn idee kan Tante L. niet uitstaan dat Vader en dan Em je zo op de handen dragen.Ze is toch altijd wat jaloers geweest op Vader’s zorg voor jou. Wat deert het je tenslotte. Laat je niet achteruit werken, nu we ons allemaal zo geweldig verheugen dat je je bijna weer in alle opzichten fris voelt! – Wij willen nu ook daadwerkelijk gaan meewerken aan je algeheel herstel (zie inhoud karton). Maar nu moet ik m’n verhaal beginnen bij het beginpunt nl.: Tek Bheng. Deze jongeman, die volgens doktoren gedoemd was minstens nog 6 maanden ziek te liggen en dan nog een stijf been te houden, kan al zijn hele voet bewegen in alle richtingen en is koortsvrij. Morgen zal hij gaan lopen en hij ligt te jubelen in bed en geeft aan zijn broer demonstraties met zijn voetspieren. Je snapt hoe we ons met hem verheugen. De wonderbaarlijke helderziende die dit alles bewerkstelligde, noemt hij en wij nu ook: iboe hadji (= moeder hadji, daar zij in Mekka is geweest). Zij noemt zichzelf: “monteur van ’t menselijk lichaam”, dat ze in alle opzichten met een auto [2] vergelijkt. Van Tek Bheng zegt ze b.v. dat ze bezig is de contactsleutel te maken zodat hij morgen kan “starten”. Zaterdag 19 september, onthoudt deze dag, waren we bij hem. Hij riep direct iboe hadji en daar Moeder hem nog steeds merkbaar na aan het hart ligt, vertelde hij haar dat Moeder al een hele poos niet helemaal goed was. Hij praatte door en opeens zei ze dat ze Moeder zag in een lange stoel aan het doezelen en Vader die er in zijn stoel bij zat. Nu, het was bij jullie toen 2 uur n.m. en ik kon me best voorstellen dat jullie toen zo gezeten moeten hebben. Kun je ’t je herinneren? Daarna zei ze dat Moeder niet erg ziek was en gauw beter zou zijn en dat de oorsprong een grote schok, of schrik geweest moet zijn, en dat het bij je zijn in Indië weer verergerd was. Alles leek ons logisch, het begin: mijn bevalling e.d. en daarna Thijs. Wij hadden dus direct vertrouwen in haar. Ze zei dat ze die nacht naar je toe zou gaan en daarna heeft ze ons kruiden gegeven en gezegd dat je na gebruik daarvan absoluut nergens meer last van zou hebben. Probeer het vooral, het is maar voor 12 dagen. Ondertussen is ze direct begonnen je uit de verte te magnetiseren, wat ze met Tek Bheng ook deed. Hij zei dat hij af en toe een stroom door zijn been voelde gaan voordat hij nog onder haar behandeling was. – Verder wil ze Hok’s kleurenblindheid beter maken en zegt ze dat wij een erge knappe zoon krijgen, die heel gezond zal zijn en heel gemakkelijk ter wereld zal komen, daarvoor heeft ze ons al 2 maal met hete as bestreken, heel plezierig en vrijdag komt ze voor ’t laatst. Als dat alles waar zal zijn, zijn we haar veel dank verschuldigd – ik had steeds pijn in mijn zij bij het zitten en nauwelijks had ze er een wat met “sterk water” op gedaan, of het was weg en ik kan weer fijn zitten. Het is wel wat Hocus pocus, maar als het maar helpt!

Dag Eida.

[Randje pag. 1]

Zus weet niets van T. Leidie’s brieven, gelukkig! Wij gaan niet naar Priok.[3]

HOK

22 september ‘32

Geliefde Moeder,

Zoals u uit Eidje’s brief gelezen zult hebben, zijn we doende u van hieruit te genezen. De wonderdoenster is hier bekend onder de naam monteur van het menselijke lichaam. Ter introductie moge het geval T. Bheng dienen. We hebben het met eigen ogen gezien en verder staat hij onder controle van een gewone medicus. Deze laatste die T. Bh. een zeer lang ziekbed heeft geprognoseerd en een blijvend stijf been op de koop toe, begrijpt natuurlijk niets van dat wonderlijke herstel. Maar de feiten zijn er.

Nu heeft ze voor u kruiden klaargemaakt; in het ene pak is een hoeveelheid voldoende voor 5x, in het andere voor 7x. Als volgt klaar te maken: in een klein kopje laten trekken, (1/2 theekopje) en dan opdrinken. Dit moet op de nuchtere maag gebeuren. De uitgetrokken blaadjes moet u daarna voor de helft op uw borst leggen en de andere helft op het voorhoofd.

Verder heeft ze een spreuk gegeven – ik hoop dat het te lezen is, die leest u op wanneer u last hebt van duizelingen [EIDA of van wát dan ook: hoofdpijn, buikpijn enz.], terwijl u met uw rechterhand zacht op het hoofd klopt. Deze spreuk roept uw beschermgeesten op en ze heeft alleen kracht voor u, Emma en Vader en ons. Voor anderen is ze waardeloos.

De “monteur” is waarschijnlijk zeer helderziend. T.Bh. vertelde er ons staaltjes van en ook bleek ze vanochtend Houw, die nu voor een weekje bij ons logeert, volkomen juist gediagnoseerd te hebben. Ze zei: hij heeft het erg aan de nieren. Hoe ze dat alles ziet is me een raadsel. Alles lijkt op hocus pocus, maar we vertrouwen haar. Ook heeft ze T.Bh. voorspeld dat hij op zijn lot [EIDA uit een gewone loterij] een prijs zal krijgen, maar niet van ƒ 1.000, en inderdaad trok hij ƒ 100.

Mij behandelt ze voor mijn kleurenblindheid. Als dit lukt, is het werkelijk een wonder, want kleurenblindheid is een voor de westerse wetenschap geheel ongeneeslijke kwaal. De Jongh vertelde me ook een staaltje van Indische wonderdoenerij. Een overste kreeg een scheur in de pees. De doktoren konden hem niet gauw genezen. De soenan, die met de overste zeer bevriend is, zond zijn wonderdokter. Deze smeerde boven en onder de pees een groezelig zalfje en in 2 dagen liep de overste weer.

Onze Chinese wethouder vond Eidje’s lezing zeer goed.  Verder hoeft u zich niet ongerust te maken over mijn verlof. Dit gaat ook zonder naturalisatie. De petroleum gaat waarschijnlijk niet verder. Zij staan op 800 m diepte en kunnen niet verder. Olie is er niet. Hok heeft tot nu gelijk.

Dag Hok.

EIDA

Gelijkstelling is voor Hok voldoende om alle rechten te krijgen van elke andere gouvernementsambtenaar. En daar Hok nog steeds niets voor het “Nederlanderschap” voelt, is dat zó erg mooi.

Dag Eida. [4]

De brief wordt zo zwaar dat ik maar hier even overschrijf wat ik op een gewoon velletje gezet had: in ’t kort: Tek Bheng is genezen door een helderziende. Daar hij veel vertrouwen in haar heeft, vertelde hij haar van Moeder. Meteen zag ze je zitten of liggen op een lange stoel of divan, terwijl Vader ernaast zat – dit moet 2 uur n.m. op 19 september geweest zijn. Komt het uit. Ze zei dat Moeder’s ziekteoorzaak enorme schrik was geweest en wij veronderstellen dus mijn bevalling + de rest. Ze denkt nu elke nacht aan jou want ze slaapt nooit, noch eet noch drinkt gedurende 11 maanden in ’t jaar. Mam, ze gaf deze kruiden en nu zouden we ’t geslaagd vinden als je ze wou gebruiken. Misschien heb je gevoeld dat ze je magnetiseerde. Tek Bheng voelde het toen hij voor ’t eerst van haar bestaan afwist.

Onze baby zal gezond zijn en erg knap!!

Bij ’t zitten had ik last van mijn zij, maar door een middeltje van een of ander water is het overgegaan. Alles eenvoudig. Probeer het eens.

Dag E.

Uittreksel uit een langere brief.

Details

  • Plaats: Bandoeng, Berlageweg 3
  • Auteur(s): Eida, Hok
  • Pagina's: 4
  • Soort: Luchtpostbladen
More in this category: « 1932-09-21 1932-09-30 »