EIDA

Zondagavond 20 juli ‘30

Liefjes –

Midden in een brief aan Mevrouw van Gilse (net een mail te laat, en als Houw er niet over geschreven had, had ik het helemaal vergeten), begin ik aan jullie. Ik moet toch even me met iemand na verwant voelen! Dat ventje van mij is nu precies 7 dagen weg, we zijn nu over de top van de berg en kunnen aftellen – nog 6 dagen! Ik wen er overigens al aan. De eerste dagen zijn het saaist. Deze gedachte vertelde ik vanmiddag juist ook aan Juffrouw Potjer, je weet wel de ex-praeses van de Vivos. Maar zij dacht juist dat het in het begin “een opruiming” zou geweest zijn, daar ze dat gevoel altijd heeft als een logee weer vertrokken is! Dan is het huis weer van jezelf! Een echtvriend is toch wel wat anders dan een logee, tot die wetenschap zijn we nu dus gelukkig gekomen. – Van wetenschap gesproken: sinds vanmorgen zijn we aangesloten bij een leestrommel (Vader, is dat geen mooi Hollands woord, vertel het aan het A.N.V.), die aanspraak maakt op de naam artistiek-wetenschappelijk met enige concessies aan een andere Mevrouw en mij nl.: “het Kind” en “Leven en Werken”. Verder hebben we het niet kunnen schoppen. Ik had nl. graag ook “De Vrouw en Haar Huis” gehad, zij ook. Maar daar de 2 andere aanwezige dames o.a. Katy daar niets aan vonden, konden de mannen het met een gerust geweten negeren. Het was overigens een “heet vuur” vanmorgen, ondanks dat het juist een uurtje goot. Dat hele zaakje moest ik alleen opknappen en daarom heb ik Hok des te erger [2] gemist! Eerst had ik gister een potje met A. en Th. zitten schelden op die gewilde artisticiteit van die mensen en in het bijzonder van Katy. Katy leent zich daar nl. zeer voor. Ik bedoel voor uitschelden. Ze staat altijd onder iemands invloed en nu Jaap er niet is, logeert een Meneer Tielrooy bij haar. Hij is Neerlandicus, verder schrijft hij veel o.a. in De Groene en tegenwoordig in De Stuw. Laatstgenoemd blaadje is ethischer dan ethisch tot in het belachelijke. Maar vanwege die meneer zit het ding nu in de portefeuille. Enfin bij zoiets moet je altijd enige tijdschriften op de koop toe nemen. Over Katy schei ik maar uit, anders word ik nog kwaad, en dit is in hoofdzaak de schuld van haar slechte opvoeding van haar kinderen, jammer toch. – Een ander lid van de leestrommel is een schilder Frank, die ons aan enig beeldende-kunst tijdschriften hielp, zijn vrouw schijnt ook kunstzinnig te zijn, evenmin als Katy voelt zij voor “handwerkjes” (=Vrouw en Haar Huis; ter juiste voorstelling hale men bij dit woord neus en schouders op!). Verder een Dr. Gunning, ook leraar pas overgeplaatst uit Batavia, lijkt niet erg sympathiek. De mevrouw die het met mij eens was, was Mevrouw Van der Harst met wie Anneke eens collecteerde. – De Smitsen wilden eerst graag meedoen, maar opeens vanmorgen lieten ze me in de steek. Ze wilden ook veel anders hebben, maar Walter schijnt alleen: Panorama, Het Leven e.d. te kunnen waarderen. Het is jammer dat Lenie nu ook die kant mee opgetrokken wordt. Ik trachtte haar er vanmorgen nog van te overtuigen dat het lef was om zich nú terug te trekken. Ze was er even gevoelig voor, maar haar angst op de vergadering voor haar of liever Walter’s mening te moeten uitkomen, behield de over-[3]hand, zodat ze weer naar huis ging. Ik vind het wel prettig nu eens een ander soort portefeuille te hebben, nu ze vertelden wat die beeldende kunst tijdschriften inhouden. Ik ben erg dol op beeldhouwkunst en binnenarchitectuur. En veel mooie Hollandse dingen. De Wereldkroniek was ook een concessie buiten het “principe”. Het is voorlopig ƒ 6.- in de maand met ƒ 1.- hoofdelijke omslag. Dit komt dan in de plaats van de tennisclub waar Hok nooit heenging! – Dinsdagmorgen: ik feliciteer jullie met Houw: 22 juli. Hij schreef net dat hij vrijdagavond hier komt op zijn dienstreis naar de Bandoengse laboratoria. Dan ziet hij Hok net niet, daar Hok zaterdagmiddag ± 2 uur thuiskomt, maar hij zal nog wel tot zondag blijven. Hij komt niet logeren, dat zou ook onmogelijk kunnen, daar we ons nu niet meer om logees bekommeren, maar alleen om het X-je. Wat vinden jullie van Benno – ik weet nog niet wat Hok hiervan zal vinden. Al die tijd dat Hok weg is, heb ik hem niet kunnen bereiken, maar ik kreeg net gister m’n derde brief. En meteen meldde hij dat ik hem deze week kon schrijven “veel en gauw”. Zo heb ik gisteravond tot over tienen zitten pennen, doordat Fiet van Houten ’s middags van half 7 tot kwart voor 9 hier was. Haar man is ook de rimboe in. Ze kwam hier om samen een Maleise brief te ontcijferen van die beroemde gong-meneer: Jojodipoero. Die brief had ze al weer 3 maanden laten liggen zodat de laatste traagheid niet allen zijn schuld is. Ik hielp haar meteen een Maleise brief opstellen, het ging er nl. om dat hij eerst het geld wil hebben en dan de gong versturen, terwijl zij ’t net andersom wil. Ik heb haar nu overtuigd dat ze ’t maar moet sturen daar de gong er anders zeker nooit komt. Gelukkig lukte het. Het is ook wel veel om ƒ 80.- aan een wild-[4]vreemde te sturen, vooral ook omdat hij helemaal in Djokja zit. Maar er zit niets anders op. – Ik heb een heel dagboek aangelegd van deze dagen dat Hok weg is, want hij wil natuurlijk weten wat ik gedaan heb en ik ben dat altijd direct vergeten. – M’n gele voile jurk is af, ik hem hem al enige malen vol enthousiasme gedragen, net zo’n model als die jurk op de kiek, alleen zonder mouw. Een koele jurk heb ik nu wel nodig, ik heb het ontzettend warm gehad verleden week, maar nu het de laatste tijd weer veel regent, is het minder erg. Lenie is een heel wat nettere a.s. moeder, ze is nu al 2 ½ maand en ze fietst nog lustig en mankeert niets! Ik heb pas nog een nachtje m’n maag geledigd, die overigens al zo leeg was als ’t maar kan. Maar enfin, als je overdag maar goed bent. – Het molton dat ik gekocht had voor onderleggers is veel te grof gebleken. Ik heb mezelf al geweldig uitgescholden dat ik het aan jou bestelde omdat het op 28 aug. al zo tegen het eind loopt, maar daar is niets meer aan te doen. Ik hoop maar dat het lieverdje zich niet vervroegt! – Hoe vind je de kieken; op die duidelijke van mij, lach ik net omdat Hok zegt: lach eens, het is voor je Moesje! – We hebben een briefkaart van Emy en Jan gekregen uit Avon, ze gaan al haast aan boord nu. – Ik ben heftig aan ’t haken uit je babypatroonboek – sokjes voor Mevr. Ter Haar en Anneke Harloff, maar ’t heeft me eerst heel veel hoofdbrekens gekost, maar ik ben nu al een eind met de tweede. Ik haak elk ogenblik, b.v. als het eten te warm is en ik moet wachten! – Hok stuurde die brief gister, ik vermoed dat jullie op mij na, de enige zijn aan wie hij daar denkt. De verjaardag van Houw en Mevr. v. Gilse vergeet hij zeker. Dag geliefden. Eida