EIDA

22-4-‘40

Geliefden –

Er is geen brief van jullie ter beantwoording, vermoedelijk omdat je van mij niets kreeg – Wij hadden deze week onze trouwdag – we dachten er eerst niet aan, maar toen Hok al naar kantoor was en ik m’n boekjes invulde schoot het me te binnen. Meteen bedacht ik dat het postpakket dat aangekomen was, vermoedelijk de Haagsche Beschuitjes zouden zijn, die die dag extra van pas kwamen – Ik belde dus gauw de post op om te zorgen dat ze het die dag nog brachten, verder bestelde ik de leverpastei. De man met extra mooie bloemen die af en toe komt had een goede neus en verscheen ook. Zo was de feestelijkheid gearrangeerd toen de echtgenoot thuiskwam. Riek belde op om geluk te wensen en we vroegen hen en de Simonsen, die collega van Hok, die zo mooi fotografeert (zie brief zeepost!) ’s avonds op de leverpastei + Haagsche Beschuitjes + de wijn die Henk Hok op zijn verjaardag had gegeven. Het was een erg gezellige avond. – Intussen kregen we weer eens een nieuwe huisjongen, een ware verademing. Nu merk ik pas hoe weinig de vorige heeft voldaan en hoe ik dagelijks zijn werk moest afmaken en corrigeren. Deze man is aardig en heeft begrip voor alles, ook voor de kleinigheden, zodat ik heradem – Die vorige man was me een dagelijkse ergernis en achteraf merkte ik het eigenlijk pas. Hij was er ook in die tijd dat de Goudsmeden hier logeerden en ik was elke morgen steeds bezig om alles voor elkaar te krijgen. En dan tenniste ik veel ’s middags in plaats van te gaan slapen en dan waren de logees steeds om me heen, mensen met wie ik geen geestelijke gemeenschap voel en dan aten we veel en alles bij elkaar deed me tot m’n eigen verbazing het evenwicht verliezen. M’n maag en m’n ingewanden gaven het beide op een middag op, zodat ik toen grondig schoon en leeg was. Ik vastte 2 maaltijden en speelde toen het begin van een tenniswedstrijd, die door de regen werd onderbroken. – Vanmorgen speelden we hem af – het was een zware strijd, een geweldige inspanning voor mij [2] die in zolang niet speelde. Tenslotte verloor ik het net op het kantje af, maar juist – die wedstrijd voelde ik m’n evenwicht terugkomen en m’n gevoel van eigenwaarde samen met m’n krachten en zo kwam ik als herboren uit de strijd en voelde me bijzonder gelukkig, hoewel ik de wedstrijd verloor. Een paar dagen vroeg naar bed en ik zal krachtiger zijn dan ooit. De volgende week moet ik ongeveer dagelijks een wedstrijd spelen om het Kampioenschap van de club – ik word nummer “laatst” of  “– op één na”, maar pas in een wedstrijd ontplooi ik al m’n kunnen en dat is het prettige! Het gekke is dat m’n benen goed mee kunnen, die heb ik wel getraind, maar m’n armen en schouders zijn  nog niet voldoende geoefend en m’n uithoudingsvermogen is nog onvoldoende – Zo zie je heel duidelijk dat het opgeven van m’n maag en ingewanden uitsluitend door geestelijke oorzaak kwam. Na het vasten at ik meteen weer alles en er waren geen naweeën. En zo zal ieder bij een kwaal steeds nagaan hoe het komt – weet je het dan is het opgelost en over en dan ben je beter – een klein kunstje en heel eenvoudig. M’n kokki heeft hetzelfde en is nu al 3 dagen ziek en ik lag nog geen uur op de divan! – Zo geef ik jullie weer een kijkje in mezelf – en vermoedelijk kun je je er niet mee verenigen en zul je me liever aanraden een dokter te raadplegen – Maar ik verheug me erover dat ik nooit meer een dokter nodig zal hebben – dit is geen stoute bewering, maar een logisch weten! – We zijn lid geworden van de Vereniging tot Vernieuwing in Opvoeding en Onderwijs, die hier met 1 augustus een school opent – Het blad komt uit Holland. Misschien ken jij het. We hadden op Vivos iemand, die hierover een lezing hield – ze sprak zo goed en zo wijs dat ik me verheugde over het bestaan van een dergelijk mens – de methode is van een Belg de naam is Decroly, volgens welke Wytje in Batavia ook les had, die eerst zinnetjes leren en dan [3] woorden en dan pas letters. Henkje is daar ook geweest en Riek was verrukt van die school. – Hoe verschillend de mensen over iemand kunnen denken spreekt uit het feit dat Thea Hermans, m’n onvolprezen presidente en vriendin – het tijd verknoeien heeft gevonden op Vivos naar die lezing te luisteren. Ze vond er niets nieuws in – alsof er iets nieuws onder de zon zou kunnen zijn – alle wijsheid op aarde is al eens uitgesproken, het gaat er maar om die te zoeken en te beleven –

Dag geliefden – ik omhels jullie – het ziet er gelukkig naar uit dat de geallieerden + de Noren succes hebben – Ik heb iemand gesproken die het maandblad “De Stenen spreken” geregeld krijgt – ik heb het gevraagd door te geven.

Dag Eida.

Hok is bezig zijn tournee van februari op schrift te stellen en uit te werken. [4]

HOK

G.

We zullen maar hopen, dat Eida’s spijsvertering weer normaal is, en dat alles zo eenvoudig is, als zij het ziet. Wat gezondheidsaangelegenheden betreft, heeft Eida haar eigen methoden, en geen advies, hoe verstandig dat ook mag lijken, zal zij aanvaarden. Het tennissen schijnt haar goed te doen, zij doet het erg enthousiast.

Mijn collega Dr. Oostingh is plotseling aan longontsteking overleden. We begroeven hem zaterdag, een week geleden. Het is erg plotseling gegaan. Hij kreeg het na een dienstreis naar Batavia. Blijkbaar het gevolg van een te sterke afkoeling toen hij terugkwam.

Nog erg bedankt voor de Haagsche Beschuitjes.

Dag Hok.