EIDA

Maart 1940

Geliefden –

Ja, wij kregen een briefkaart van Anneke, Thijs, Houw en Fanny geschreven tijdens de Oudejaarsviering – zeer verheugd – Daarna bericht van Houw en Fanny uit New York en nu net uit Sabang – Ze komen de 8e maart aan. Wij gaan bij Loe Ping Kian logeren. De kinderen gaan mee en verheugen zich natuurlijk intens. Houw en Fanny zijn de enige passagiers aan boord – er zal dus geen toeloop naar Priok zijn! – Fijn dat Anneke ook weer slank aan het worden is. Het zal haar uiterlijk ten zeerste ten goede komen, bovendien zal het Thijs genoegen doen. – Gister hadden we luchtbeschermings­oefening bij daglicht. We stonden 1 uur lang in “luchtgevaar” – Axel had er zich veel van voorgesteld, maar er was niets te beleven. Wij wonen teveel buiten. In de stad moesten alle mensen een huis binnengaan waar ze toevallig zouden zijn als de sirene ging en wij moesten binnenblijven, alleen jakkerde de verkeers­politie per motorfiets langs om te controleren. Morgenavond wordt het echter want we krijgen dan eerst “beperkte” en dan “totale verduistering”. Axel heeft gevraagd of hij op mag blijven met de bijvoeging dat hij dan ’s middags ging slapen. Lisa kan nog net naar dansles tot 6 uur – vóór half 7 moet iedereen binnen zijn. Deze week had ze Openbare les – d.w.z. het was alleen voor de ouders. Inderdaad hebben ze in die ene maand al veel geleerd – Lisa is het evenement natuurlijk, zoals alle aanwezigen voelden en één dame uitsprak – Ze is de jongste en van een allerliefste natuurlijke gratie, bovendien lacht ze steeds zo aanstekelijk bij oefeningen die haar pret opwekken, dat iedereen meelacht. De leraressen bemoeien zich ook het liefst met haar – gelukkig merkt ze het nog niet. Als de mensen om haar lach lachten, dacht ze dat ze de oefening net zo grappig vonden als zij. Het is zo aardig dat ze hemaal geen hand- of voethoudingen leren maar alleen oefenen ze de spieren van alle delen [2] van het lichaam. Ze dragen bv. een zak op het hoofd, moeten ermee lopen, gaan zitten, weer opstaan, zonder dat die valt, ook moeten ze op handen en voeten lopen met die zak op de rug – Ze doen kenmerkende passen voor alle dieren: kikker, paard, poes, hond, vogeltje – die kennen ze al goed – ze maken alle oefeningen zo aardig voor de kinderen b.v. zitten op de grond met 2 aan 2 de tenen van gestrekte benen tegen elkaar aan, dan moeten ze naar elkaar toebuigen en van bal ruilen met elkaar. De oefeningen hebben op die manier alle zin voor ze. – Axel zal nu ook wel gauw beginnen kunnen met zijn dansles. Hij is thuis ook erg actief en verlangt naar het maken van allerhande dingen. Als jullie weer eens boodschappen doen, wil je dan eens uitkijken naar knutselwerkjes en ook naar meccano. Hij wil zo graag zelf een locomotief maken. Ik geloof dat het best handig is om steeds dingen die je aardig voor de kinderen vindt, ieder apart over te sturen als “pakje” – je komt dan niet op die onwijs –hoge invoer-rechten en op de verjaardagen maak ik er  één pak van namens jullie. – Ik kocht vlechtmatjes voor Lisa en Marijke maar ze blijken er nog te klein voor te zijn, Marijke in elk geval – met Lisa zou het nog te proberen zijn. – Vanmorgen waren ze op een verjaarspartijtje samen – Hok en ik konden nu fijn gaan tennissen – Ik ben nu ook officieel lid van de Grote club en kan ook geregeld spelen. Ik ga nu alle dames afwerken, vanmorgen had ik er al één, die ik kon verslaan. Ik ben alweer erg enthousiast – Eéns moet ik m’n “Chinees dameskampioenschap” gaan verdedigen! Dat deed ik nog nooit, want al gauw daarna kondigde Lisa zich aan. – Door de radio zongen kinderen “ringel reie roze krans”[1] en ik danste enthousiast voor de kinderen, die mee gingen doen – ik vertelde dat ik, zo oud was als Lisa en kleine Catootje was, waarop Lisa informeerde voor wie zíj toen danste. Ze kunnen zich mij niet als klein kind voorstellen!

We blijven waarschijnlijk van de 7e tot de 11e in [3] Batavia en Buitenzorg, de 14e moet Hok er wéér zijn voor een vergadering, waarheen hij gaat als vertegenwoordiger van de mijningenieurs, en de 16e en de 17e moet ik weer in Batavia zijn voor de jaarvergadering van de Vrouwenbelangen. Ik sprak iemand uit Batavia gister, die mij opzocht. Ze wist niet dat ik Colette kende en ze zei dat er zo’n slechte lezing was geweest van iemand die ze gelukkig nog uit het Hoofdbestuur hadden kunnen weren en die een zielig iemand was. Dat bleek Colette. Wij waren in Bandoeng op de Vrouwenbelangen erg blij met haar omdat ze altijd wat te zeggen wist, maar inderdaad waren er toén óók al mensen, die niet tegen haar konden. Ze is zo typisch iemand, die het goede wil, maar het kwade bewerkt, erg jammer want ze bedoelt het zo goed.

Ik las een interessant boek “Der Vrouwen Levensweg” door Dr. Harding, een vrouw. Ze beschrijft de gevoelens en standpunten van alle soorten vrouwen ten opzichte van de man, beroep en allerlei.

Het is al maart en ik hoorde nog niets over een toneelstuk over de Vrouwenbeweging. Zou jíj er niet één voor me kunnen opduikelen, Mam? Er zal toch wel een catalogus bestaan van het Internationaal archief voor Vrouwenarbeid – ik heb het liefst één waarin we in gewone hedendaagse kleding kunnen optreden en liefst [4] zo weinig mogelijk speelsters. Niet eenvoudig hè, maar misschien wil je Tante Masje erover opbellen. – Ons leden aantal is weer gedaald tot 110 – nu gaan de mensen bedanken, die er eigenlijk niet zoveel voor voelen, maar door iemand zijn opgewarmd of op onze propaganda avond meegesleept werden. Ik zocht Mevrouw Raven op – ze was erg blij met me – en zei dat ze gauw met haar man kwam. We hebben gepraat over samenwerking tussen alle Verenigingen, over de mogelijkheid althans – misschien kunnen we overgaan tot een hutspot club, maar eigenlijk vind ik dat onze Vereniging voor Vrouwenbelangen een dergelijk middelpunt voor een ieder kan zijn.

Dag hoor omhelsd Eida

Hopelijk lukt het de Finnen stand te houden – wat misdadig van die Russen om zoveel soldaten op te offeren – daar kun je van kanonnenvlees spreken. [5]

HOK

G. Donderdag a.s. gaan we naar Batavia om Houw en Fanny op te halen. Zij zijn meer dan een maand op zee en zullen wel blij zijn weer op vaste grond te kunnen leven. Volgens de eerste berichten zouden zij al de 5e hier zijn, maar dit wordt nu de 8e. De laatste datum is ook geschikter, omdat wij de zondag er dan bij hebben. De tournee naar Patjitan heeft geen gevolgen gehad, die onaangenaam zijn. De incubatie van malaria is 12 dagen, en die zijn nu voorbij. Dus heb ik die ziekte niet onder de leden. – Deze maand moeten we verschillende keren naar Batavia. Ik waarschijnlijk de 14e (voor een vergadering)w en Eida de 16^e, ook voor een vergadering (van de Vrouwenbelangen). – De luchtbeschermingsoefening heeft n.m.m. [2] een zeer

eigenaardig verloop gehad. De mensen bleven gedurende de duur van “luchtgevaar”  thuis, hetgeen niet [6] de bedoeling kan zijn. Men moet het leven zijn normale gang laten nemen, om pas bij het “alarm” zelf stopgezet te worden. Men blijft toch ook niet binnenshuis, wanneer er in werkelijkheid luchtgevaar zou zijn.

Dag

Hok.

P.S. Zoudt u zo vriendelijk willen zijn voor mij te willen gireren aan No. 40517 ’s Gravenhage (Geologisch Mijnbouwkundig Genootschap voor Ned. en Koloniën) een bedrag van 7 gld zijnde contributie Geologische sectie voor 1940. En erbij mede te delen dat ik reeds jaren geleden bedankt heb voor de Mijnbouwkundige sectie.

Bedankt.