EIDA

20 juli ‘38

Lieverdjes –

Jullie zijn nu dus ook met vakantie en haalt je hard op aan jeugdherinneringen – Wat een enig idee om met oom Jaap te feesten omdat jullie elkaar 50 jaar kent – net als de feesten van Emy en mij! Wat zielig voor Emy dat haar moeder nu niet goed is, hoewel je kunt zeggen dat het tenminste prettig is dat zij haar dit jaar zo goed heeft mee gemaakt. – Wachten jullie dus maar tot je aardige witte dingen vindt, merkwaardig dat al die witte beeldjes op zijn – jullie kunsthandeltje in de Goudenregenstraat had ze ook toentertijd, wie weet of die ze niet bewaarde – Ik las jullie brieven daarnet aan het gepeupel voor en Axel let nauwkeurig op en laat jullie woorden tot zich doordringen. Na je woorden dat je Lisa’s en zijn zoentje en handje nog weleens zou willen voelen, zei hij, ik ook. En hij weet nog van Betsy Thung en Emy en de kinderen, al beweerde hij dat het jongetjes van haar zijn! – Jullie moet vooral niet denken dat Axel meestal onaardig is voor Lisa, in tegendeel gelukkig. Vooral sinds we weer een huis hebben, is hij weer bijzonder evenwichtig, en wil ook van alles doen. Ik heb hem met verven laten helpen en hij zei dat ik jullie moest schrijven dat hij ook geverfd had, de plankjes waar de closetrollen op zitten heeft hij rood(!!) geverfd; hij begon natuurlijk met de ijselijkste klodders, maar nadat ik hem vóórdeed, heeft hij keurig een rekje voor de keuken wit geschilderd. Het kon zó opgehangen en hoefde niet overgedaan! En nu maakt hij een verjaardagenkalender, een heel werk om 12 maanden te beplakken, ik weet niet of hij het volhoudt. Tante Leidie gaf dit mee in de trein en voor Lisa borduurwerk. Ze is echt handig alleen heeft ze er geen “zit” voor en trok de draad zo hard aan dat een hele zij stukscheurde als postzegelrandjes. – Zeg Mam, hoe doe je precies plakplaatjes. Ik legde ze in water en daarna in het boekje waar ze moesten komen, maar ze laten absoluut niet los, moeten ze heel lang in het water liggen? – De kinderen waren verrukt over je passage dat je een broekje voor Lisa en een pakje voor Axel verstuurde en ik niet minder! Maar dan heb ik wel genoeg broekjes voor Lisa, veel dank. Die dingen rekken zo fijn zodat ik hoop dat ze ze zeker nog een paar jaar kan dragen. Ik kan dan fijn alles aan Riek teruggeven als broekjes en hansopjes, die ze na het bad altijd aankrijgt om te eten en ’s middags te slapen. – Ze slaapt nu prinsheerlijk in haar houten bedje dat mooi jadegroen is geverfd – de babytafel in dito kleur voor Axel’s plezier staat ook keurig. Axel’s bed is nog nat maar over een dag of 2 bruikbaar, zo wordt de kinderkamer opgebouwd – als alles erin staat zoals het het aardigst is, kopen we een mooi groenachtig vloerkleed en gordijnen – Vanmorgen maakten we de goedang in orde, elk blikje, elke spijker bekeek ik en werd verwezen naar zijn bestemming. Doordat ik veel glaswerk van de Familie Moll een plaats moet geven hebben we de boel wat opgepropt op elkaar. Ik schreef de heer Moll een lang verhaal over alles wat we missen en wat we van hem hebben – kennissen van hem, hebben ons vergeten te waarschuwen toen hij in Bandoeng was, hoewel we het verscheidene malen gevraagd hadden – hij gaat nu gauw naar Palembang terug vanuit Soekaboemi, dus moeten we alles per brief doen, echt vervelend. Ik was vanmiddag bij de verpleegster die Mevr. Moll tot het [2] laatst verpleegde en op de kinderen paste; die had niet veel goeds over het gezin te vertellen althans niet over hem en de kinderen, die ze beesten noemde – Ze zei dat ze vaak met medelijden aan ons dacht – Maar wat dàt betreft – onze meubels zien er weer keurig uit, gelukkig dat ze zo solide waren! – De volgende week zullen we wel weten of we nog iets terugzien van het vermiste of niet. – De vorige maal schreef ik ’s avonds om half 12 nog na de “Democratische partij” vergadering. Daarna hebben we als propaganda comité alweer vergaderd – we zitten daar met 3 vrouwen in en 7 mannen, maar alles is eigenlijk mannenwerk, vooral daar de vrouwen niet mogen kiezen. We kunnen alleen onze mannelijke kennissen over halen op de partij te stemmen, maar niet bij vreemde mannen op bezoek gaan! Ze hebben veel plannen voor propaganda, op 10 augustus is de stemming. Hok mag niet eens op deze partij stemmen, alleen op een Chinees! – Axel en ik deden een wandeling mee met Anneke en Thijs van 2½ uur, heel genoeglijk was het zondag. Hok was naar de tennisbaan, en Lisa wandelde met Tineke en haar juffie. Zaterdag was ik met de 4 kinderen (Wyt en Menno) in de dierentuin, waar Van der Pijl ten onzen pleziere met de apen speelde. We wandelden met een orang oetan die mij blijkbaar sympathiek vond en opeens haar armen om m’n hals sloeg, zoals ze steeds bij Van der Pijl doet. De kinderen vonden het overigens alleen leuk op een afstand, toch vertoonde Wyt geen angst toen de aap met aandacht zijn schoenen en kousen ging bestuderen en zijn lippen aan zijn kousen bracht. Ik leerde dat je de apen geen apennoten moet geven maar djeroek. De olifant liet hij uit een glas drinken en een panter aaide hij, zodat die met welbehagen ging liggen om nog meer geaaid te worden, dit door de ijzeren spijlen heen hoor. De kinderen amuseerden zich nog een tijd in de speeltuin, terwijl ik moest denken aan alles wat ik thuis nog te doen had! –Enfin, nu in Axels vakantie doe ik niet veel – ik heb uitgeknobeld hoe een pakje voor hem in elkaar zit en geknipt, de baboe zal het naaien – het is op zichzelf al elke morgen een hele opgaaf om 4 bedienden werk te geven en dan 2 kinderen bezig te houden en ook nog kasten in te ruimen en koffers uit te pakken – af en toe snauw ik ze af als hun mondjes geen ogenblik stilstaan! – Thijs is net gekomen na een Loge vergadering, we zullen hem dadelijk thuisbrengen met jullie brief. – Enig dat Moeder een cocktail lekker vond, hoe heet die? Want zover bracht ik het nog niet. – We wachten maar af of Pander nog een groter kleed heeft. Mocht hij één hebben, laten ze dan opgeven hoeveel vervoerskosten erop komen, dan beslissen we wel, en er is nu toch geen haast hij als Emy en Jan al vol zijn – Betsy zou het anders misschien kunnen doen – Wat duur is zo’n glazen Madonna. Laat maar voorlopig, maar kijk maar uit naar gezellige witte voorwerpen. 

Dag geliefden – wees dierbaar omhelsd –

Het was zeker dol in Groningen!! 

Eida.

[3]

HOK

G. We zijn met ons huis nog niet veel verder gekomen. Het ziet er nog erg kaal uit, omdat de schilderijen niet op hun plaats zijn. We wachten er nog maar wat mee. Het slaapkamerameublement van de kinderen krijgt een groene kleur. Axel’s wens. Lisa is erg blij dat ze weer in haar oude bed slaapt. De kinderspeelkamer is nog veel rommel, evenals de logeerkamer, deze is in gebruik genomen door Tommy en haar mormels; gevolg der logeerpartij. Axel en Lisa zijn erg opgetogen over al die Hansjes, want zo heten ze in het dagelijks leven. Axel doopte ze: Hans, Paul en ? De derde moet nl. bij Tommy’s vroegere gastvrouw komen. Axel blijft ’s middags zelfs thuis, omdat al tweemaal een Hansje uit de mand gevallen is. Axel is erg lief. Hij begint ook al wat te tekenen; ik geloof wel dat hij er iets van kan. Verder zijn ze een paar keer met Wyt en Menno in de dierentuin geweest. – Het is nog altijd geen Oostmoesson, erg merkwaardig. Anneke en Thijs zijn de vorige week bij ons wezen eten. Erg gezellig. Foto’s en films zullen gauw gemaakt worden. Maar we zijn nog lang niet op orde. – Karja hebben we ook terug. Hij is een voorbeeldige huisjongen en is vrijwel huisslaaf. Hij slaapt op het erf en doet alles uit zichzelf. We zijn blij dat we hem terug hebben. De kinderen ook. 

Dag Hok.