EIDA

Lieverdjes –

Wat fijn zitten we hier weer met ons eigen boeltje om ons heen – alles staat nog wel niet zoals het moet, maar we schieten aardig in de richting! Vanmiddag waren we een uur lang bezig met het plaatsen en verplaatsen tot in het oneindige van de meubels, maar het slot is niet alleen bevredigend, maar zelfs geslaagd! Je moet weten dat onze zitkamer de kleinste kamer is van de 3: eet-, kantoor-, zitkamer, en ik voor mij had al uitgemaakt dat we die kleinste kamer kantoor zouden maken, maar alles en alles tezamen genomen en gewogen hebben we toch maar zo besloten en het is toch aardig geworden. Mijn schrikbeeld was een kamer met in het midden een recht zitje met 4 stoelen, zo echt fantasieloos is dat en nu vormen de boekenkast en de divan een integrerend deel van het geheel. – Vrijdag zijn we in dit huis gegaan maar de vorige dag bleek nadat het huis leeg was, dat het er helemaal niet netjes uitzag en alle muren nieuw calcarium moesten hebben en de buitenmuren gekalkt en het houtwerk opgeverfd moest worden. Maar we hebben ondanks de werklui ons boeltje in het huis kunnen zetten en vandaag zijn ze klaargekomen en wij ook een eind op dreef. Toen de boel werd uitgeladen hadden we 2 bezoekers: Jo Waal en Van der Pijl, die de nodige opmerkingen hadden over het uitzicht van alles wat van de vrachtauto’s werd afgeladen. Overal zat lagen vuil op en wat ze opgeslagen hadden was voor ons nog een verrassing, die niet altijd prettig bleek. Hoe het zij, we hadden veel pret en lieten alles kalmpjes neerzetten, waar we toen dachten dat het het best was – de volgende morgen vond Hok het zo niet goed geplaatst en besloten we alles te veranderen: de studeer- werd eetkamer – deze zitkamer – deze kantoor – je snapt dat we weer koelies nodig hadden voor het verplaatsen van al onze zware meubels en dat gebeurde nu, vanmorgen. – We hebben nog lang niet alles teruggevonden o.a. m’n mooie witte pot van Ger is er niet en 7 dekens en 2 tafeltjes en al onze 18 messen! Ondanks dat stuurden de verhuizers kalm de rekening daarnet, maar we [2] kunnen dat moeilijk accepteren. Het is natuurlijk mogelijk dat de heer Moll allerlei heeft meegenomen zoals hij ook veel achterliet dat zijn vrouw toebehoorde – Ik heb bv. een hoeveelheid pannen teruggevonden en glaswerk voldoende voor 3 gezinnen! – Onze voorkamerstoelen zijn erg leuk geworden, je zit er nu werkelijk voor je plezier in en we hebben enorm veel plezier van alle lampen vooral van die mooie die Hok van jullie kreeg, die verlicht deze brief en dan die vaaslamp is een genot en geeft heerlijk licht. Axel zei je moet schrijven van de lampen en dat de meubels mooi zwart zijn en van de piano en van alles, de groeten aan Opa en Oma, waarop Lisa verbeterde Omie heet-ie! – Axel is zoals een kind moet zijn, conservatief; toen we vanmorgen alle kamers verzet hadden zei hij wat ís het hier lelijk, het was vanmorgen toch mooi! Maar beiden helpen ze vol enthousiasme dragen wat verplaatst moet. – Van de kist van de Bijenkorf kwam alles schitterend over, alleen stuurden ze maar 11 van de 12 .....glazen merk: Dominant half satiné, hoogte 8 cm en van een vleesschaaltje van het gouden ontbijtservies is een schilfer af, verder alles prachtig. Zou je even willen reclameren, ze kunnen dan eventueel de witte beeldjes die je uitzoekt mee verpakken. Misschien heeft Emy nog plaats, dat weet ze pas de laatste week maar dan kan ze de Bijenkorf nog waarschuwen want die mag tot de laatste dag naar boord brengen. Het kleed van Pander zal 0,1 m² innemen dus dat is ongeveer niets – het motief dat we namen is zoiets met losse figuren erin [Tekening motief vloerkleed]; datgene dat Hok mooi vond is meer van aaneengesloten figuren – Marokkaans is het, witte ondergrond met bruin-grijze figuren – hebben ze dit niet voorradig in 1½ x 2 m, neem dan maar die derde soort, ik weet alleen niet meer hoe die eruit zag – Het ontbijt-servies is knalgeel met bladermotief in de randen er staat onderop “Balmoral Castle Pottery” tot mijn schrik – ik kocht het voor Gouda aardewerk[1]. – Fijn dat jullie naar Groningen gaan, ik hoop dat je deze boodschappen voor elkaar krijgt vóór die tijd, maar overhaast je niet, heb je geen tijd, laat het dan maar, anders gaarne – je kunt de Bijenkorf vragen hoeveel plaats het kistje inneemt en het Emy opgeven – het geheel zal misschien 2/10 zijn, nogal bescheiden! –Een hele brief over ons huis! En nu is Anneke nog in Batavia. Ik zal haar de brief opsturen – hopelijk komt ze woensdag. – We krijgen morgenochtend een telefoon – Hok wil zich niet afzonderen van de wereld en mij met m’n vriendinnen laten keuvelen!

Dag engeltjes, erg omhelsd door Axel Lisa en mijzelf,

Eida.

Heel veel kusjes kusjes kusjes zei Axel!

[Randje pag. 1]

Gaarne ook zo’n witte pul als van Ger ±. – Mocht Emy de 26e al uit Marseille gaan, zal het wel erg op het laastste nippertje zijn maar Pander en de Bijenkorf kunnen ’t best in 1 dag verpakken , zie maar eens – anders moet het maar als postpakket of vrachtgoed. Dag!

[3]

HOK

G. We zitten in ons nieuwe huis aan de Van Hoytemaweg. Op de dag der verhuizing waren Axel en Lisa voor de hele dag bij de Linns. Hun eerste kennismaking met het huis was: “Wie heeft die rommel gemaakt?” (Axel). :”Ik vind het geen leuk huis” (Lisa). Inderdaad was het een rommel; nu is het dat trouwens nog. Onze meubels werden gebracht, toen het huis nog nieuw gekalkt en geverfd moest worden. De meubels kwamen bij stukje en beetjes binnen; alles lag overhoop. Dus beide kinderen hadden gelijk. Nu is het verven achter de rug. Axel merkte vandaag op, dat we ook nieuwe pannen op ’t huis moesten vragen, daar men anders niet zien kon dat het huis nieuw is. – Onze nadere kennismaking met de woning is niet meegevallen. De ontwerper van het huis moet een uiterst onhandige man geweest zijn; want het is werkelijk het toppunt van linksheid wat uit alles blijkt, zowel uit de grote lijn als uit de details! Maar het uitzicht is prachtig. Normale bouwers zouden een ruim terras en open-slaande deuren hebben geplaatst, maar neen, we hebben wel drie terrassen bij het huis, maar deze zijn juist zo gebouwd dat men er geen gezellig zitje kan plaatsen. De kamers hebben niet voldoende muurvlakte; dat zou er geweest zijn, wanneer de vaste wastafels, of ramen ergens anders waren aangezet. Om de luiken der slaapkamers te openen, zijn minsten vier espagnoletten of krukken te behandelen, etc. etc. We hebben nu een huis met 7 woon- of slaapkamers, maar de meubels die we in de 5- kamerige woning aan de Berlageweg hadden, kunnen we er niet helemaal naar onze zin in geplaatst krijgen!! Nu zitten we nog te puzzelen over de piano. Na heel veel overleggen hebben we eindelijk de voorkamer en studeerkamer [4] naar onze zin gekregen. Het oorspronkelijke plan van indeling hebben we niet kunnen handhaven, anders was mijn studeerkamer juist de kamer waar ieder doorheen moet. – Onze meubels en andere stukken van huisinrichting zijn ongelooflijk verwaarloosd geweest. Veel is bovendien weg of stuk. Het was een treurig zootje! Alles moet opgeknapt worden en er zullen heel veel dingetjes nieuw aangeschaft moeten worden, vooral kunstvoorwerpjes – Ons Marokkaans tapijt ligt op de grond. Het ziet er goed uit. Onze vroegere kleden mogen we wegdoen. Zij zien er zo groezelig uit. Ons mooie divankleed, waarvoor u nog zoveel invoerrecht hebt moeten betalen is nog niet teruggevonden! Onze messen zijn spoorloos verdwenen. Zo zou ik verder kunnen treuren, indien we nu niet genoten van de stilte om ons, van de ruimte, van het zachte licht van de prachtige bureaulamp en andere middelen van indirecte verlichting, en van de huiselijke sfeer, ondanks de rommel, die er nog overal is, en de gapend lege boekenkasten. Dus tevreden zijn wij toch, en verbazen ons alleen over de onhandige ontwerper, die ons nu zo aan het puzzelen heeft gezet. – Zoudt u voor ons nog willen kopen en zo mogelijk aan Emy meegeven, we betalen gaarne de eventuele overvracht:

1 Marokkaans kleed van 1,5 x 2 meter. We kochten er één van 2 x 3 (type 5560, de ref. letter van de nota is H; de nota werd voldaan op 16/3 ’38). Gaarne nu een andere tekening dan die we reeds hebben. Moeder herinnert zich wel dat de uiteindelijke keuze ging tussen twee typen, een vrolijke en een “gekledere”. De vrolijke werd toen gekozen. Nu zouden we graag de gekledere willen hebben, het is voor de studeerkamer. – Dan een drie of vier kunstvoorwerpjes van wit porselein of matglas. Het mag tot ongeveer 15 cm lang of hoog zijn, bijv. een hert of veulen of ook een Mariabeeld of ander beeld van mat geslepen glas, zo mogelijk met een lichtje in het houten voetje. U zoudt het bij de Bijenkorf kunnen bestellen, die moeten ons toch nog wat sturen van het glaswerk dat we kochten, zie Eida’s brief. Ons moederschapsnede is ook al weg!. Ons Dinant belletje ook!!

Bij voorbaat erg bedankt,

Dag Hok.