EIDA

20 juni ‘38

Lieverdjes –

Nu is het alweer 1 jaar geleden dat we aan boord gingen naar jullie toe, het lijkt me overigens oneindig lang geleden, iets waarop je zo in de verte terugkijkt. De tijd in Den Haag ligt nog dichtbij en ook de kinderen, vooral Lisa, voelen dat evenzo. Over Omie, Opa en tante Hartingh vertelt ze aan iedereen, Zuster Isabel van Borromeus Ziekenhuis moest er ook direct van horen en alle mensen van de hotelkamers in onze tuin zijn volkomen op de hoogte. Ze vechten allemaal om haar aandacht, de jongens van 6 tot 14 en de meisjes evenzo. Met haar handen op de rug houdt ze hele verhalen of ze zingt liederen. Het meest in trek is op ’t ogenblik “Zie de maan schijnt door de bomen” en “O wat zijn we heden blij, Opa is jarig”, daarna komen nog anderen aan de beurt om jarig te zijn, maar Opa altijd eerst. Van taartjes houdt ze veel en soms zegt ze dank je wel hoor Omie, heélijk! En ze telefoneert met het zalmkleurige toestelletje geregeld met jullie. Vanmorgen was Axel aan het zeuren om pudding – ik negeerde hem over zijn toontje, maar hij wilde het niet laten en was een tijd lang zo bezig. Lisa nam de hoorn en zei: “Axel is vervelend ----- ja – ja – pak slaag maar --- ja –  ja – heélijk hoor – dáág.” – Het is kostelijk om aan te horen. Je zou zweren dat zijzelf een antwoord hoort want ze wacht echt telkens een tijdje tot ze weer wat zegt. – Mijn nieuwe vriendin Thea Hermans van Vivos en Vrouwenbelangen ligt sinds een week in Borromeus. Zij is stapelgek op Lisa; terwijl ze anders over ’t algemeen niet dol op kinderen is, kan ze van Lisa maar niet genoeg krijgen. Ik bezocht haar een paar maal met Lisa, die direct verdween in de kamer ernaast waar een jongeman alleen lag, die dolgelukkig met haar was en allerlei voor haar maakte van kranten e.d. Voor de Zuster zong ze van “Zie de maan”, ze houdt heel goed toon. – Axel is momenteel in een heel moeilijke periode, hij wordt brutaal “je bent gek” e.d. en is ontzettend humeurig. Het moeilijke is voor ons om er niet driftig van te worden en het niet te zwaar te nemen, maar liever met een grapje af te doen. Hij vindt het erg grappig als je vraagt “waar is je vriendelijke gezicht, je Omie gezicht?” En als hij niet op wil schieten met uitkleden moet je vragen of hij nog kan toveren dat hij over zoveel tellen klaar is. Het is niet eenvoudig hem evenwichtig op te voeden dat is zeker. – Schreef ik jullie niet dat ik bestuurslid ben geworden van de Ver. voor Vrouwenbelangen, maar geweigerd heb presidente te worden? – We hebben gelukkig een geschikte gevonden, tevens Vivoslid, zodat we nog met z’n drieën, ook Thea Hermans, als Vivos leden in de Vrouwenbelangen zitten. De “Vaderlandse Club” heeft ook een Vivos lid voor de Volksraad kandidaat gesteld, weer een ander. – Ik heb gelezen dat er een Inheemse vrouw in de Gemeenteraad zal komen, Emma geheten; ik ben benieuwd wie er nu van de Hollandsen zal in komen, ik gelukkig niet!!  – Net een brief van Zuster Anna of ik een bed voor Tineke voor haar vakantieverblijf [2] wil huren – Het is onzinnig zo druk ik het alweer heb tegenwoordig – de hele morgen ren is van de één naar de ander en nooit kom ik klaar! Ondertussen heb ik geboft met een baboe die machine kan naaien en kans zag om 2 broekjes, die ik voor Axel knipte, in elkaar te zetten, eventjes tussen haar andere werk door – het is een bijzonder mens vooral wat betreft naaien, ze kan nu ook m’n ladders in m’n zijden kousen ophalen met de haakpen met de haak! – We hebben plannen om Axel toch op de Montessorischool te laten met de nieuwe cursus – de leidster staat me erg goed aan en Hok heeft ook gunstige inlichtingen gekregen – het lijkt me zo jammer wanneer Axel met z’n goed verstand wordt belemmerd in zijn vooruitgang door langzame kinderen die je toch altijd in zo’n klas van 30 hebt. Vanmiddag zou de leidster bij ons op de thee gekomen zijn, maar ze heeft het blijkbaar vergeten, heel merkwaardig (zij is ook Vivos lid). Misschien had ze een hockeymatch vanmiddag! – Wat ontzettend dat Jan Hupkes alweer ontslagen is, die arme Lien ook. – Er is inderdaad een hotelletje halverwege de Prahoe bij Wattis, waar de Pimmen ook enige vakanties doorgebracht hebben. Ditmaal hebben we van de Pimmen niet eens een welkomstgroet gehad, merkwaardig, hoewel we toch afscheid van hen genomen hebben verleden jaar. – Emy en Jan zijn dus vandaag aan boord gegaan, of de volgende maand? We zullen hier maar een vloerkleed kopen. – Anneke heeft een bezoek gehad van Dien en Nico, grappig – ik moet dus wachten tot ze terugkomen – wie weet is er dan gelegenheid ze te ontmoeten. Je zult de kleine Joke dus weleens in Lisa’s manteltje zien verschijnen – ik ben benieuwd of ze er ook zo gracieus in zal uitzien! – Je ziet dat Annie Biegel inderdaad kwaad was. Maar dat Hok wist dat ze iets te bespreken had, is niet zomaar dat het onhebbelijk was, dat hij niet is gegaan, vond ik direct ook. Het zit haar dus hoog! Vervelend – ik houd er niet van de mensen onaangenaam te stemmen, maar maak jullie het dan maar weer goed! – Anneke komt in Bandoengde dag van onze verhuizing. De eerste dagen zullen we haar niet veel zien. Ik heb m’n gordijnen nu gemeten en heb nog genoeg voorlopig – we kunnen trouwens nog altijd veranderen wat ons niet bevalt. We moeten gauw een stoelbekleding uitzoeken, wel gezellig werk, weer wat nieuws te maken. We zijn benieuwd hoe al het Hollandse spul hier zal uitkomen – De naaimachine is keurig geconserveerd – hij loopt geruisloos, keurig –

Dag omhelsd Eida. [3]

HOK

G. De straat waar we komen te wonen, heet Van Hoytemaweg 4. Begin van de vorige week hebben we enige meubelstukken naar de meubelmaker laten brengen om hen wat op te knappen. Over een tien dagen trekken we van Lux Vincent weg. Het zal dan nog wel enige tijd duren voordat we absoluut op orde zijn. We zullen ook nieuwe meubels moeten laten maken, eventueel op een vendu kopen. Maar daarmee wachten we tot we precies weten wat er nodig is en welke maten de nieuwe huisraad moet hebben. – Axel moet nog heel wat leren voor hij een prettige broer is. Lisa is nog steeds het ideaal kindje, dat de vriendelijkheid en hulpvaardigheid in persoon is. Vandaag leerde ik haar Axel’s autoped te besturen. Zij gilde van plezier, maar zij was nog erg bang om los te gaan. – Hier is het nog altijd de Westmoesson. De droge tijd mag wel [4] komen, zo zoetjes aan. Van tijd tot tijd is het erg broeierig. Ik heb me een garderobe aangeschaft. Het was hoognodig. Alles was wat krap geworden en bovendien versleten. Nu heb ik ook een sportjas. – De bedragen die Tante Lous per 1 juli moet ontvangen zijn: voor polis 421810 ƒ 79,31 en voor polis 421939 ƒ 10,82, totaal ƒ 90,13. We geven per jaar ƒ 860.- voor levensverzekering uit! Bedankt bij voorbaat voor het gireren van dat bedrag. – Karja terug. Die is nu zonder werk. Verder komt ook Tommy terug, hetgeen de tegenwoordige verzorgster zeer spijt.

Erg bedankt voor het doorsturen van de post.

Dag Hok.