1938-06-06

EIDA

6 juni ‘38

Lieverdjes –

’t Is tweede Pinksterdag en opeens dringt het tot m’n zondagsgevoel door dat het maandag is en er morgen een brief naar jullie moet – Gelukkig is het kwart vóór 9, zodat er nog tijd is. De Waal´s wilden ons mee naar de Victoria-film hebben, waar de Beatrix doopplechtigheid vooraf wordt gegeven, maar Hok voelt er niets voor en ik heb juist last van m´n ogen enigszins. Meteen een goede gelegenheid om Moeder nog om de ogengymnastiek oefeningen te vragen – Dirk schreef ons zaterdag om één van de Pinksterdagen in Sitoe Goenoeng te komen, maar gezien we uitrekenden dat dat ons minstens ƒ 5.- zou kosten, en we zuinig wilden leven om onze verlofschuld af te betalen, deden we ´t maar niet. Ik had eerst gedacht om dan bij Houw te gaan overnachten omdat Mamma donderdag jarig is en we er dan niet kunnen zijn, maar Hok heeft er tegenzin in zich te verplaatsen en zo gingen we gister niet verder dan Lembang, waar we een eind wandelden, terwijl de kinderen om de beurt op een paard zaten en waar de kinderen later in een zwembad hun bootje lieten varen. Axel is nu werkelijk op de leeftijd om te leren zwemmen. Aan boord dorst hij absoluut niet in ’t water, maar dat is nu helemaal over. Ook bij het baden, is geen watervrees te merken, hij gooit zelfs een gajong  koud water over zich, terwijl een emmer lauw water naast hem staat. Alleen als hij niet lekker is, wil hij niets met water te maken hebben, zoals toen hij de vorige week in bed moest blijven na zijn autoped-val. Zijn hele gezicht is weer volkomen gaaf, op zijn wang heeft hij nieuw roze vel. Maar van zijn wenkbrauw links missen enige haren, een kale plek – we weten niet of die weer zal aangevuld worden. – Aan onze pensionmuren hangen de meest merkwaardige platen – de ergste heeft Hok nu vervangen door de aquarel van Isaac Israëls, die nu mooi boven ons buffet hangt en mooi zou kunnen uitkomen, ware het niet dat het behang zo druk is, dat alles wat fijn is erop misstaat. Des te mooier zullen onze gekalkte muren weer bevallen. Bijna iedereen heeft hier behang, ik verbaas mij erover want dat is toch één van de kenmerken van een Hollands huis geweest – hoe blij waren we in ’t Papaverhof niet met onze gesauste muren! – We hebben voor onze “Vrouwenbelangen” een presidente gevonden, tevens Vivos lid, een heel aardig mens, zodat we nu met ons drieën van de Vivos tegen(!) 3 Indische dames zijn. Een zekere Thea Hermans en ik bevielen elkaar direct erg goed. Ze deed me zo denken aan Annetje Cohen en bleek ook Mr. te zijn en 3 kinderen te hebben!! Nee, zonder gekheid, haar ogen waren net zo grijsblauw als van onze nicht, even klaar als haar gedachten en woorden. Ze zei later “toen ik jou zag, was [2] het me of ik door een “sidder-rog werd gestoken”, een huisuitdrukking bij haar vanwege de biologische voorliefde van haar man. Ze woont in het huis van Lize Reyzer en zover mogelijk weg van onze aanstaande woning, maar nu vlakbij ons pension. – We stelden samen een brief op voor het hoofdbestuur van de Vrouwenbelangen om eens een werkprogramma op te maken – we hebben hier nl. goede reorganisatieplannen. Het Dagblad voelde er nooit voor eens stukken over de Vrouw op te nemen, maar onze nieuwe presidente is hun bijzondere correspondente, zodat alles nu makkelijker zal gaan. Ik vind het eigenlijk erg aardig om daaraan mee te werken, het is in elk geval iets anders dan de IEVA en lang zo moeilijk niet. Het toeval wil dat ik steeds over de IEVA hoor van allerlei mensen, die me vertellen hoe bijzonder Irene toch is, dat ze die school weer helemaal weet óp te werken, die door vorige besturen is verknoeid. Je snapt dat ik niet m’n mond heb kunnen houden en onthullingen me verplicht voelde te doen, die het voetstuk van Irene wel enigszins deden wankelen. Ik heb overigens neiging om haar eens te waarschuwen een andere weg in te slaan want ook in de Vivos wordt al erg tegen haar gemopperd om allerlei dingen waarin zij haar zin doórdreef, tegen de anderen in, die misleidend. Het kan nog erg vervelend voor haar worden, want ze heeft ook naar buiten de naam van Vivos misbruikt, hopelijk is ze handig genoeg zich te herstellen. – Vanavond deden we ganzenbord met de kinderen, toen we net wilden beginnen kwam een kennis binnen, die meedeed en even later kwam Van der Pijl ook, zodat we een heel gezelschap hadden. Axel en Lisa waren geweldig enthousiast en werden hoe langer hoe opgewondener. Lisa zat direct in de gevangenis nadat ze Axel eruit verlost had en was daar even verrukt over als over het gooien alleen al. – Hok won de pot en Axel vond het prachtig – gelukkig want ik had verwacht dat hij het jammer zou vinden dat hij de winnaar niet was. Vandaag was hij weer bijzonder goed in z’n evenwicht. Gister mishandelde hij de baboe, die hij verhinderde Lisa aan te kleden, zodat het schaap na een uur nog naakt zat. Hij had de baboe geslagen, haar baadje gescheurd en haar met stenen gegooid – een misdadiger gewoon. Maar hij zal het nu wel niet meer doen, nadat ik hem deed inzien wat hij er allemaal voor kwaads mee stichtte. Hij leert op school allerlei lelijke scheldwoorden en probeert ze af en toe ook op ons los te laten als “gekke Mamma”, maar dat heb ik direct de kop ingedrukt – We waren vanmorgen in de dierentuin – Lisa vindt de hertjes het liefst en die geeft ze het eten in de mond, maar een aap krijgt niks van haar, ze wil er ook niet lang naar kijken, voelt zich onbehaaglijk, alleen de krokodil, die onbeweeglijk in ’t water lag en een buffel die aan ’t baden was, vond ze een langere blik waard. Axel wilde maar zo gauw mogelijk naar de zandbak! Maar toch vonden ze het heerlijk met een zakje katjang rond te lopen, nadat Lisa enige had uitgedeeld aan de hertjes, zei ze, straks weer hoor hertje, nu Lisa eerst. Ze vond het zo jammer alles weg te geven, net als wij vroeger de olifantendrop! – Fijn dat jullie het huis nu zo mooi verandert, zo echt voor jullie tweeën gemaakt. – Aardig dat jullie Zus Ortt sprak – Cas kwam ons hopeloos nerveus voor, hopelijk knapt hij in Holland ook op. – Vader heeft nu ook weer de laatste loodjes op school en dan fijn vakantie. Ik ben benieuwd wat jullie

[Randje pag. 4]

doen. – Dien komt 1 dag in Batavia, met dezelfde boot uit Soerabaja, ik heb nog een koffer vol kleren – ik denk niet dat ik kan gaan – Dag hoor – 

Omhelsd Eida. [3]

HOK

G. Even een kort episteltje. We hebben vanavond met de kinderen voor het eerst weer geganzenbord. Lisa was ook opgewonden van het gooien van de dobbelstenen. Zij kwam helaas in de gevangenis, maar kreeg als vergoeding wat kaakjes te eten. Axel begrijpt het spel al heel goed. – We hebben voor Axel een plaats besproken op één der  de scholen van de Bandoengse Schoolvereniging. Het is één van de beste scholen van Bandoeng. Het Hoofd ervan ken ik van de maçonnerie. – Axel blijkt al te goedig te zijn voor al de kinderen. Die mogen op zijn autoped en driewieler en per slot van rekening zitten die vriendjes er meer op dan hijzelf. Hij moet wat van zich af leren bijten [EIDA tegenover Lisa is hij anders!]. – Tante Lous liet ik door de bank geld sturen voor één der polissen. Wellicht ontvangt ze het één dezer dagen. De kwitantie moet ze maar per luchtpost sturen. Intussen bedankt voor de kwitantie die u opzond. 

Dag Hok.

EIDA

Sturen jullie geen oude kwitanties in je brieven, we gooien ze zó in de prullenmand en we hebben liever brieven van jullie!

Details

  • Plaats: Bandoeng, Ruysdaelweg 6
  • Auteur(s): Eida, Hok
  • Pagina's: 3
  • Soort: Luchtpostpapier
  • Bijzonderheden: Dubbelzijdig beschreven
More in this category: « 1938-05-27 1938-06-13 »