EIDA

15 dec.1936

Geliefden –

Wat gezellig dat jullie zo dol Sinterklaas vierden. Daarnet kwam de brief en we hebben van het feest meegenoten. Gelukkig dat Em erin geslaagd was 9 poppetjes te vinden of hoe heeft ze dat gedaan. Ik had natuurlijk alle verwachting dat ze die opgave voor elkaar zou krijgen, maar het zal toch wel moeite voor haar geweest zijn. Wat enig dat jullie zoveel pakjes hadden, jullie tweeën alleen al 25 ongelooflijk. Ik kan me volkomen indenken hoe fijn dat geweest moet zijn. Enig toch zulke grote kinderen die zelf zoveel verzinnen, trouwens dat deden wij toch ook al vroeg. Ik herinner me diverse inktlappen en deuren waartegen angstwekkend tafels geschoven waren om bezoekers te weren en Rika die ons hielp en steunde! Die Dicky is wel een bijzonder kind, ik vind wel dat hij best van Em zelf had kunnen zijn hè. Hij is haar het meest verwant. Geweldig leuk idee die lamp met ons allemaal erin. Die is prachtig voor op het altaar der familie. – Leuk dat jullie Anneke ook een gedicht stuurde. Em zorgde zeker ook voor die 100%! Die stakker, wat zal ze het druk gehad hebben; al is het wel een heerlijke drukte natuurlijk! Wil je haar bedanken voor de goede uitvoering van de opgave (en haar betalen) en ons dan weer eens te laten weten hoe groot onze schuld is. [2] Als Hok door de exploratie betaald wordt, kunnen we aan jullie het eerst denken!

Maar nu een gelukwens met ons aller Mamaatje, fijn dat ze met Sint zo in het zonnetje is gezet en Vader niet in de laatste plaats. Tezamen nog vele jaartjes van vreugde aan elkaar en de kinderen – schoon- en klein- zoals Moeder dat uitdrukt!   We hopen dat jullie ook van onze gezichten vreugde zult hebben en dat die extra vriendelijk jullie zullen toelachen. Ik weet helaas niet meer of dat inderdaad zo is op de film! We hebben alle hoop dat hij op tijd is gekomen, daar we hem heel vroeg verzonden om weer goed te maken de late op Vader’s verjaardag. Een heerlijke dag moge het weer worden, weer voldoende voor 6 jaar! Inderdaad hebben beslist andere ouders, zoals b.v. Tante Jacq en Oom Izak, niet zo’n vreugde aan hun kinderen daar ze ze altijd om hen heen hebben. Zulke intense feesten beleven die beslist niet. – Overmorgen is dus Axel’s nieuwe verjaardag. We hebben iedereen voor zover ze ‘t wisten verteld van de veranderde datum en zo kregen we de 6e ook niet één gelukwens (behalve van jullie dan!!). Morgen is het daarentegen groot feest. We hebben 12 kindertjes gevraagd van 3 tot 6 jaar, wel geschikt bij elkaar passend hopelijk! Ik bestelde net al 35 luxe broodjes, van de grootte van [3] soezen en 25 krentenbollen. Diverse moeders komen ook mee, maar dat is fijne hulp. Julie hielp me voor elk kind een cadeautje uit te zoeken, dat we ze dan zullen geven na een loterijtje, no.1 het eerst uitzoeken. We moeten nog allerlei verzinnen. Ik laat kleine puddinkjes maken in eierdopjes (dergelijke ideeën krijg je alleen in bed!). Dan worden het net eitjes. Het is met Axel overigens merkwaardig, want nu is hij weer jarig de dag na Inlands Nieuwjaar; Hok heeft vandaag en morgen vrij, echt dol. Vandaag heb ik geen enkele bediende en Hok helpt heerlijk. Vanmiddag waste hij met Paul om en nu zet hij allerlei klaar voor het eten. Maar het is me een draafdag: met Lisaatje en Axel. Hok was gelukkig de hele morgen met Axel op stap, zodat ik mooi kon opschieten. Ik waste ook nog allerlei van Lisa omdat ze anders morgen niks heeft. Het grappige is dat ik in geen tijdens zoveel plassen van haar opving. De eerste in haar broek was pas om 5 uur vanmiddag, ondanks de drukte! Maar de reden was dat ik haar broeken wilde sparen!! – Toen Axel naar bed ging heb ik al verteld dat er een groot pak was van Opa-Oma Holland en hij straalde, jullie nemen al een grote plaats in zijn leven in. Alle pakjes [4] die hij mooi vindt, heeft hij van jullie gekregen! – Gister kwam er een verjaarsbrief voor Axel en een pak van Houw en Fanny met ook allerlei voor Lisaatje, enorm aardig. –Ik zal morgen weer extra blij met alle bedienden zijn en snap niet hoe vrouwen in Holland dat presteren dag aan dag. Gelukkig dat ik niet alles afgeleerd was doordat we kortgeleden 6 dagen geen jongen hadden! Wat die jongen betreft, die hebben we niet meer teruggenomen. De baboe en de kokki waren zo opgelucht dat hij ziek was, daar hij van m’n rijst, thee, zeep e.d. zoveel nam dat zìj er zich voor geneerden en niet meer met hem samen wilden werken. Ik ben dolblij dat we hem kwijt zijn, dat spaart veel, ik had een steeds hogere langganan rekening en sinds kort heb ik nu alles achter slot. Het is wel sterk dat we nog nooit een goede djongos gehad hebben, terwijl wél goede vrouwelijke bedienden. De Soendanese mannen zijn lichtzinnig en daardoor worden ze gauw onbetrouwbaar. We hadden Nanda hier 3 dagen, heel gezellig behalve dat haar zoon die dagen hoogst onhebbelijk tegen ons was, heel vreemd! Maar gelukkig vond ze een goed tehuis voor hem bij een leraar, waar hij dol op is en over 5 dagen gaat hij al met vakantie. Wij zijn echt nog niet ingesteld op zo’n grote jongen. Ik ben benieuwd wat hij morgen zal doen bij de kinderpartij. Dag geliefden – er is nog veel te doen vanavond! 

Omhelsd Eida. [5]

HOK

15 XII ‘36

G. Wat een gezellige viering van Sinterklaas. U hebt het ook verdiend! Van harte gelukgewenst met uw verjaardag, Moeder. Nog vele jaren hierna. Het volgend jaar hopen we die dag zelf mee te maken. Ons verlof lijkt al vlakbij. U zult zien dat de tijd vliegt. Ik heb nog heel wat op het program, dat vóór juni ’37 klaar moet. – De halvering van het overgangssalaris met januari a.s. gaat gelukkig niet door. Daar winnen we ƒ 25 per maand bij, wat we zeer goed kunnen gebruiken nu. Ons verlofsalaris bedraagt ƒ 410 per maand, waarvan zeker een ƒ 100.- af zal gaan aan kortingen voor het pensioen en belasting, zo niet meer! De huwelijkscontributie is een bijdrage die afhankelijk is gesteld van het leeftijdsverschil der echtelieden + 1 volle maand salaris. – We zijn druk met de voorbereidingen bezig voor de partij van morgen. Het is vandaag een erge vervelende dag, zonder bedienden, zodat je alles zelf moet doen. Dat zijn we hier niet gewend. Axel krijgt de garage pas morgen, Lisa mag dan de autootjes omdat voor één der cadeautjes van Fanny en Houw Lisa erg veel te klein is. Verder krijgt hij wat rails voor zijn trein en een overweg. 

De geschiedenis met mijn baas is praktisch voor elkaar; het geheime, “zeer geheime eigenhandig” referaat bewaar ik natuurlijk zeer zorgvuldig om het tevoorschijn te halen, wanneer ik toch moeilijkheden krijg. – Het jaar is bijna ten einde, en dan nog 6 drukke maanden en we nemen 10 maanden vakantie. Wellicht zullen ze in Holland wat voordrachten van mij willen horen. Ik bereid me er wel op voor.

Dag, prettige verjaardag. 

Hok.

EIDA

Fijn dat Vader met Sint op school ook zo verwend is. Hier hebben ze voor de leraren niet veel aardigs bedacht, maar dat komt zeker van al die Indische kinderen die de Sint niet goed aanvoelen.

[6]

15-12-‘36

Lieve Mam –

Elk jaar is bij jullie de vierderij tegenwoordig weer volkomen anders, wat genoeglijk is dat. Er is dan een extra verheugenis bij over het feit dat alles de hele dag weer heel anders zal zijn. En nu in ’t bijzonder met de grootste familie van je kinderen zal het weer extra heerlijk zijn, want “hoe meer zielen hoe meer vreugd” komt altijd uit. Hierbij weer de bijzondere verjaarszoen in briefvorm, die het volgende jaar in natura hoopt te zullen worden geschonken! We hopen zeer dat onze beeltenis ook nog wat tot de feestvreugde zal mogen bijdragen! – M’n halfjaarlijkse brief heeft eigenlijk al mijn gevoelens van de laatste tijd vertolkt – Wat ik zou moeten vertellen zijn ditmaal geen grote lijnen. Over ’t geheel maken we ’t uitstekend, maar vaak zo een dagje verlang ik ernaar weer eens fijn m’n hart bij je te kunnen uitstorten! Dat heeft een mens vast nodig! Maar eigenlijk zijn dat onbelangrijke dagelijkse voorvallen, die een mens onaangenaam treffen, want niet veel later ben je alles daaromtrent weer vergeten, althans ik en daar ben ik blij om gezien de woorden “schrijf de goede daden in steen, de andere in ’t zand”. Maar zo wijs ben je natuurlijk op geen stukken na om het altijd zo filosofisch op te nemen en zo zijn er altijd weer strubbelingen. Inderdaad is het prettig wat de humeurigheid betreft, dat Paul hier is. Meestal zaten we zwijgend tegenover elkaar te eten, als er weer wat “voorgevallen” is! Hok is dan vaak kwaad maar ik stoor me er niet meer aan en zwijg. Maar nu moeten we aan Paul denken, en zijn we aan tafel veel opgewekter en spraakzamer. Hok is bepaald de laatste tijd blijmoediger geworden. Wat dát betreft [7] is het dus wel jammer dat we hem kwijtraken. Maar we moeten nu over ons verlof gaan nadenken en dat stemt natuurlijk vanzelf al blij. We worden overstelpt met drukwerken van pensions, wasserijen, kledingmagazijnen, zelfs kregen we een prachtig tijdschrift over “Hildesheim”. Dat wekt de reislust op! – Gister bekeken we bij de Chavannes, hun film in Rotterdam door een zuster opgenomen van de intocht van Juliana en Bernhard, enig was die. Dat geeft echt een band als je elkaars ouders ook leert kennen. Haar vader en moeder kwamen er ook weer op voor, zodat we die ook al zo’n beetje kennen. ’t Is gek dat je juist een dergelijk contact zoekt in ’t leven dat je elkaar meér leert waarderen hoe meer je elkaars familie omstandigheden en ouderlijk huis leert kennen. Daarom waardeer je hier oude vrienden en familieleden ook meer dan dat in Holland het geval zou zijn. We hebben afgesproken samen Oudejaar te vieren en de stemming werd gisteravond zo goed dat Hok en Wil samen om 11 uur Chinees gingen eten. We hadden geen bedienden dus moesten Julie en ik wel ieder in ons eigen huis blijven. Hok was echt vol vuur, terwijl hij anders als ik eens uit wil woedend is als hij over 11 uur naar bed moet! Maar hij is nu eenmaal egoïstisch hoewel gelukkig meestal niet hinderlijk! – Ik zou dolgraag meedoen met die revue voor “de Trouwdag” maar ik hoor er niets meer van, misschien vergeten ze me toch weer, het gekke is dat ik het niet eens erg vind. Het is wel veel die avonden repeteren en dan ken ik er niemand van alleen één Vivos lid, verder duizenden meisjes à la Truitje! – Nanda was nogal pessimistisch over gemengde huwelijken – ze zei dat het heel goed was dat wij elkaar in de gaten hielden want dat we elkaar nog weleens nodig zouden hebben. Ik geloof niet dat het bij ons nog eens zover zal komen, tenzij ik me misdraag met andere mannen; want anders ben ik te verstandig om het zover doór te drijven, maar haár man, is zo echt Chinees geworden dat ze gaat vrezen dat ze ’t zó niet meer zal kunnen volhouden. Maar voorlopig gaat het nog wel. Ze heeft zó’n druk leven dat ze elkaar weinig spreken. – Axeltje dekte vanmorgen de tafel gedeeltelijk en bergde alles weer weg – heerlijk vond hij het. 

[Randje pag. 7] 

Daarna mocht hij vuil goed in een emmer vol kleren gooien, allemaal evenementen. Morgen zal dan eindelijk de dag aanbreken waarnaar hij gesnakt heeft. Moge de zijne zowel als de jouwe slagen. 

Veel kusjes Eida