EIDA

7-7-’36.

Lieverdjes – Wat dol dat Em zo goed aankwam en zo’n jolig onderschriftje bijschreef. Gelukkig dat Tante Leidie de kinderen allemaal meteen meenam ondanks Dicky’s mazelen. Geweldig zoveel bloemen, een Koninklijke ontvangst. Ze hebben anders heel wat meegemaakt aan boord – juist kregen we de brief uit Port Said, waarop ik gauw zal antwoorden – een erg gezellige lange brief – Lisaatje is aan ’t jammeren in haar bed. Ze kan plotseling zelf gaan staan sinds zondagmorgen. Ze koos het moment uit dat haar Pappie naar haar keek. Ze doet nu de hele dag niets anders dan gaan staan, maar gaan zitten kan ze niet, zodat het steeds een gejammer is omdat het natuurlijk erg vermoeiend is! – Opeens zie je een hoofd verrijzen boven de box en daar staat Mejuffrouw weer. Je moet haar op haar buik leggen en haar hoofd neerdrukken om haar aan ’t verstand te brengen wanneer ze moet gaan slapen – ’s middags slaapt ze in de box op het kantoortje omdat Axel en zij anders elkaar uit de slaap houden. [2] Axel slaapt nu ook meestal weer wel ’s middags. Ik ben toch zo blij met het kiekkastje van jullie. Ik maakte weer een film op een morgen, en allemaal aardig. Jullie krijgt ze natuurlijk. Misschien sluit ik ook één in. Axels fantasie wordt steeds merkwaardiger. Gister brulde hij ’t huis bij elkaar omdat de box en zijn stoeltje binnengebracht moesten worden daar hij vond dat ze nat zouden worden, hoewel de zon scheen! Gistermiddag was hij op verjaarsbezoek en opeens maakte hij geweldige drukte en moesten we op staande voet mee naar huis omdat de auto wachtte! Het was bij Doddy Hofstee, waar hij anders niet vandaan te krijgen is. Vandaag is hij er ook weer doordat we Lisa wogen. – Je ziet ik moet een nieuwe vulpen hebben, deze doet raar. – Vanavond moeten we op bezoek bij het meisje dat we meenamen op de Jaarbeurs toen Hok Sint Jan vierde. Zij is tandarts. Hok mag meekomen als hij graag wil! Wij hebben deze hele week alweer bezet! – Zondag be- [3] zochten we Jan Tine c.s. op Lembang – zaterdagmiddag kwam Jan plotseling binnenstappen en kletste gezellig een uurtje, terwijl Hok onder de auto lag. Toen spraken we af de volgende dag te zullen komen. We bewonderden Eelco met rode wangetjes, die met 3½ maand zwaarder is dan Lisa met 9!, een beer van een jongen maar ook lang! Magda hadden we ook nog nooit gezien en Albert. We hebben erg gelachen om Dicky, die over de “kleuter Albert” sprak met een air van meerderheid, kostelijk. Ik heb hem altijd het liefst gevonden van het stel en geloof dat hij dat nóg is. Albertje kneep Axels keel en neus dicht op een gegeven ogenblik, hoewel ze eerst lang leuk samen hadden gespeeld. – Het is het plan dat ik morgenochtend vroeg met de kinderen + box er weer heentrek. – We hebben ons een kokki en een nieuwe baboe aangemeten. De vorige baboe maakte altijd ruzie met iedereen en ik heb juist een djongos die ons goed bevalt. De kokki voelt zich enorm, ik weet niet of ze zal bevallen. Ze kan geen koekjes [4] bakken alvast. – We zijn nog net op tijd om Anneke en Thijs een erg goede reis toe te wensen, en dat ze net zo volkomen fit en actief en vol levenslust in Java zullen aankomen als ze nu uit Holland weggaan – We verheugen ons er enorm over dat Anneke zoveel baat vond bij de behandeling van Dr. v. Leggelo – wie weet zien we elkaar gauw! – Hoe is ‘t mogelijk dat ik jullie niet schreef over het boekje van Axels 3½ verjaardag. Hij en ik zijn er beiden dolblij mee en we lezen er steeds in. Het eerste wat hij wist was van “Tierelet” van Mietje en de kan[1]. Hij kan ze helemaal nog niet onthouden, maar vindt ze prachtig – ook van de boer die een knol nam “zonder het te vragen”[2]!

Verder omhelsd met de trouwdag, A. en Th. zijn er dus nog dan, gezellig. –

Vandaag zat Lisa voor het eerst op het potje. Een luid gebrul en dikke tranen, maar geen plas! Axel had erge medelijden met haar, en hield haar hand vast. Beiden knielden we bij haar, maar zonder succes!

Dag Eida.

[Randje boven pag. 3]

HOK

Ik moet me helaas tevreden stellen met dit randje. Dag, groeten aan de zwagers

Hok.