1935-12-16

EIDA

16-12-’35.

Geliefden – Dat is een goed idee om met de andere mail te schrijven, zodat we kunnen antwoorden. – Jullie hebt net Moeder’s verjaardag achter de rug en ’t is bijna Kerstmis. We zijn erg verlangend naar berichten over Anneke en hoe jullie vierden en zullen vieren. Hier is alles al vol Kerststemming als je de winkels ziet, waarheen je dan ook bepaald gaan moet om in de stemming te komen, daar het weer hier niet meewerkt. De Kerstboom in de tuin zullen we vermoedelijk laten staan, daar Hok het jammer vindt hem uit te graven. Maar we lopen alle kans dat ànderen dat dan voor ons doen en we hem kwijt zijn. Verleden jaar kochten we een “boom” bestaande uit losse sparrentakken, maar die voldeed toch meer als de echte, die hier veel te dun lover heeft, waaraan niets zwaars gehangen kan worden. – Lebaran valt toevallig juist  de 27e. – Al gauw gaan wij vieren plus aanhang op reis naar jullie, niet alleen in gedachten, maar in beeld – Nu hij eigenlijk voor Moeder’s verjaardag bestemd is en die al achter de rug is, kunnen we er alvast wat van vertellen. Lisa lijkt sprekend op Axel. Deze film zal jullie wel enthousiast maken, want hij is goed belicht en bijna helemaal scherp. Lisa weigert evenwel veel te lachen, 2 keertjes doet ze ’t even, maar je [2] kunt haar goed zien hoe ze eruit ziet. Verder zie je Axel schaterlachen, ook een nieuwtje voor jullie! – Daar we morgen geen schrijftijd zullen hebben, mailen we vandaag maar. Morgenochtend heb ik vergadering van de Vereniging voor Vrouwenrechten, die hier al begint te groeien. Ze willen spreken over afvaardiging naar Batavia. Als attractie dat de leden zullen òpkomen geven ze een koffie complet! ’t Is merkwaardig dat b.v. in de hele Vivos – niemand is, die zich hiervoor interesseert, ze vinden het niets noodzakelijk. – ’s Avonds hebben we cabaret van Tholen en Van Lier. Verheug me erg op “gijn”! – Die had ik ook verwacht in de film de “Vier Müllers”,  waarvan het toneelstuk van Cor Ruys zo bijzonder goed was. Maar de personen in de film waren niet veel en door een lege zaal was het zo goed als onverstaanbaar, zonde. Ik was erheen zonder echtgenoot, die in de Loge was, samen met Van der Pijl, een leraar van ‘t Lyceum. Na afloop aten we samen met Hok in het nieuwe Chinese restaurant, dat hier nu opgang maakt. Onze eerste late uitgang sinds Lisa’s geboorte en helemaal onverwacht wat nog het prettigst is! – De volgende avond was Hok met de Mijnbouw uit tot ’s nachts half 3! Dames mochten niet mee uit! – Ik ben nog steeds midden in de “grote schoonmaak”, Truitje vaart er wel bij. Ik heb de etenskast nu uit haar kamertje gehaald en veel wat opgeborgen kon worden in de garage. Elk plaatsje in de kast heb ik benut, hij is nog nooit zo vol geweest, maar zeer overzichtelijk. ’t Is prettig om af en toe je op de hoogte te stellen van je bezittingen en vooral weg te doen wat mogelijk is. M’n [3] harmonica jurken krijgt het Leger des Heils plus 10 paar oude tennisschoenen van Hok, die bedienden netjes opzamelden! Eén harmonicajurk heeft Tine van me gekregen, Tine Schepers. M’n logeerbed gaat een paar weken uit logeren en daarvoor in de plaats krijg ik een kinderwagen te leen. Erg praktisch om zo samen je bezit te delen. – Onze buurvrouw Wormser ligt met tyfus in ‘t Ziekenhuis, afschuwelijk. Chrisje is uit logeren, gelukkig maar, want haar Pipa is zo ongeduldig en heeft ons enige malen opgeschrikt door een woedende stem. ’t Is wel saai voor Axel, die steeds naar haar vraagt. – Zondag ben ik meegegaan om te kijken naar Axel’s zwemvorderingen. Hij is geen echte waterrot, vindt het afschuwelijk om water over zich heen te krijgen en slokt heel wat op. ’t Is toch goed als hij ’t jong leert, want je bent niks waard bij klasgenoten als je niet kunt zwemmen tegenwoordig! – Het bevalt Henk en Riek heel best in Palembang. Sinds 1½ jaar hebben ze eindelijk weer eens eigen meubels – Henkje schijnt het ook te merken want hij is zo vrolijk en vol levenslust en eetlust, wat hij alleen in Holland vertoond heeft. – M’n avondjurk, van ’t zelfde model als de paarse van Anneke, is weer pasklaar voor me gemaakt. Ik barstte daar natuurlijk ook uit, maar mijn naaistertje wist gelukkig raad. Morgen kan ik me fijn weer eens “opdoffen”!! – Van Em hoorde ik [4] steeds niks – ik schreef haar vlak na Axel’s verjaardag. Ze moet zeker nog bijkomen van Sinterklaas! – We hebben het plan de auto te laten ducoën, althans alles wat zwart is en er moet ook gedeeltelijk nieuw hout in. Het vervelende is dat we nu beiden geregeld naar de tandarts moeten en de auto niet een week kunnen missen – ’t Wordt overigens tijd want op het verrotte hout groeit een oranje schimmelplant!! Aan de buitenkant! – De bekleding gaan we weer zelf doen, daarmee verdienen we ƒ 20.-! Het goed kost ons nl. ƒ 3.- en het bekleden in de zaak ƒ 22.50! Alles wordt hier vernieuwd, Axel krijgt nieuwe nachtpakken, deze zijn één en al stop, geen gezicht – Het gevolg is dat we erg krap zitten! – Eén van Hok’s collega’s heeft keelkanker. Hij moet met spoed naar Holland met vrouw + 3 kinderen, afschuwelijk hè – ze zijn van onze leeftijd. Tine Schepers wist geen raad voor Aatje-bah vies; ze zei dat Dickie het nog deed toen hij 4 was. Maar ik vind het onnodig omdat hij toch best kan roepen. – Het boekje “Levensvreugde” vind ik ook reuze goed – ’t is zo waar dat je je niet door alle kleinigheden moet laten beheersen, maar erboven moet staan. Als je er steeds aan denkt, lukt het wel een beetje hè! – Net komt een brief van Em en een biljet dat een pakje voor Lisa Tan is aangekomen – ik hoop dat we ’t loskrijgen! Anders moeten ze Lisa’s duim afdruk maar komen halen! – We hebben Axel het bruine broekje aangepast en ’t past bijna – opeens is hij een grote jongen als hij dat draagt. Ik maak het iets kleiner. – Net komt jullie brief. Wat een schrik van Dommering – is Mies erg onder de indruk? Heeft ze genoeg geld om haar kinderen groot te brengen? – Wat fijn dat jullie toch een beetje Sint vierden en wat heeft [5] Vader keurig gezorgd voor de 7 vette en magere koeien. Blij dat jullie het gedicht aardig vond, want toen ik het Hok voorlas, moest ik er steeds uitleg bij geven! – We hadden een zeer enthousiaste vergadering van Ver. voor Vrouwenrechten – ik zat naast de vice-presidente IEVVO! Ze hielp me zelfs toen een dame een zeer misplaatste onaangename opmerking maakte in de richting van de IEVA. Naderhand heeft die dame zich verontschuldigd, maar intussen had ze de hele vergadering even de indruk gegeven dat de IEVA zich misdragen heeft ten opzichte van een meisje, dat wij 3 jaar de huishouding leerden en ons nú schijnt te belasteren! Mam, als je soms brochures of geschriften van Johanna Naber bezit of van een andere feministe (Tante Masje?) mag ik ze dan lenen? Dag – ik zal Hok niet meer af nemen!

Eida.

HOK

G. Wat een schrik van Dommering! Het is een zachte dood.

Morgen word ik gekeurd voor de vaste dienst, nadat ik de vorige week de dispensatie verkreeg voor de eisen gesteld aan de ogen. Ik hoop maar dat alles in orde is. Van Houw nog altijd geen bericht over zijn vaste dienst – Gelukkig dat het goed gaat met Anneke. Moge zij inderdaad malaria hebben – want dan hebben ze de kwaal door, dan is het ook niet moeilijk meer haar doeltreffend de kop in te drukken. Er is een kleine Lisa naar Holland. Opgenomen toen ze 14 dagen en 21 dagen oud was. Dan toen ze een maand, en tenslotte op 2 maanden leeftijd. Tekent u wel al deze gegevens bij de films op? Het is leuk voor later. U zult zien dat Lisa iets verder is dan Axel op die leeftijd. Ze kan namelijk haar hoofd al heel lang oprichten. Het is bedoeld als verjaarscadeau. Het komt wel wat laat, maar dit houdt verband met Axel’s verjaardag.

Dag Hok.

 

Details

  • Plaats: Bandoeng, Van Ruysdaelweg 6
  • Auteur(s): Eida, Hok
  • Pagina's: 5
  • Soort: Luchtpostpapier
More in this category: « 1935-12-10 1935-12-23 »