1935-11-19

EIDA

19 nov.’35.

Geliefden – Deze week kwam Lisa 2 ons aan en weegt nu 7½ pond op de dag dat ze 6 weken is. Ik kan me niet voorstellen, dat het pas zo kort geleden is dat die geschiedenis plaatsvond. – Vanmorgen deed ik met Axel, Riek en Henkje uitgeleide naar Palembang. Henk verlangt erg naar ze. Maar ze moesten van de dokter nog 1 maand kou meenemen naar dat warme land. Riek heeft het niet veel goed gedaan, daar ze steeds kiespijn had. Maar Henkje loopt veel beter en gaat zelf staan en zitten. Loslopen durft hij helaas nog niet. Verder deden we voor ’t eerst weer boodschappen vanmorgen, Axel en ik – het chaufferen ben ik niet verleerd! – Het is fijn dat ik net voor Sinterklaas weer opgekikkerd ben. – Christie heeft m’n zog onderzocht en gevonden dat het 1½ x te vet is. Gelukkig is het niets erg en Lisa kan het wel verteren, maar een paar dagen huilde ze nogal veel en daar er stukjes in de luier waren dachten we dat ze dat niet kon. Maar het vet zal wel steeds minder worden, zegt zij. Lisa is trouwens ook weer erg braaf de laatste dagen. Misschien had ze wat last van verstopping (1 dag). [2] Ik at 7 pruimen en het zaakje was weer gezond, wèl zo prettig als met een zeepje. – Zondag hebben we Truitje vrijaf gegeven, wat erg plezierig was. We wandelden eerst vroeg met ons drieën een heel eind en daarna nam Hok Axel mee naar de tennisbaan, waar hij zich 2½ uur zonder lastig te worden, uitstekend wist te amuseren. Hij interesseert zich ook voor alle tennisbanen, waar we langskomen. Riek was ondertussen bij mij en at die avond bij ons – de volgende morgen was ik zo moe dat ik na Lisa’s bad zó insliep tot half 12! Het was echt plezierig dat Trui en Axel op de wei achter Hok’s kantoor aan het spelen waren en het hier zo rustig was. – Irene heeft een zoon gekregen de vorige week. Alex kwam het me vertellen. Nadere berichten ontbreken nog tot nu toe. Irene deed in haar laatste brief veel groeten aan jullie. Ze woont nog in Hilversum. – Ik ben erg actief m’n brieven aan het beantwoorden, de stapel dunt al. Ik heb nl. van mijn verjaardag ook nog ettelijke, die ik doelbewust bewaarde met het oog op deze gebeurtenis om 1 brief uit te sparen! – We kregen ook een gelukwens van Leon Polak, reuze aardig. Plotseling stonden zijn lessen me weer helder voor de geest. [3] Tante Trien stuurde een schattig wit jurkje voor Lisa, misschien kan ze die in de zomer ’37 dragen! We hebben ook al een witte trui, die ze in verloftijd kan dragen! Sinds Hok het rekwest heeft ingediend, is plotseling het verlof iets meer reëel voor ons geworden. Tot nu toe had ik er nog niet aan geloofd. – Houw is de hele vorige week in observatie in ’t Ziekenhuis geweest voor de keuring, hij schreef juist alle hoop te hebben dat het goed afloopt. Dat zou fijn zijn, een hele geruststelling voor hen. – Tine Schepers komt de volgende week in Bandoeng, gezellig. Ik hoop dat ze bij ons ook nog een avond komt, al logeert ze bij de Thijsse’s in onze straat. – Zeg Mam, zou je kans zien iets aardigs huishoudelijks voor Bep te kopen –wacht ik zal eerst proberen iets aardigs in de nieuwe winkel hier te kopen, dan hoeven er geen invoerrechten op en niet zoveel port. Dan kost het jou ook geen tijd. Je zult het nu al druk genoeg hebben met Anneke’s verzorging, al zal je haar aanwezigheid wel hogelijk waarderen. Gelukkig dat Wytje ook nog niet kan onthouden dat hij stil moet zijn, want Axel heeft er ook nog geen begrip van – gelukkig heeft Lisa er geen last van als hij luid gillend met Chrisje achter zich aan op de fiets langs haar raam snelt! Ze zijn beiden wat dat betreft [4] gemakkelijk, want als Axel eenmaal slaapt, hoort hij er niets van al brult ze ook een uur lang in haar wiegje naast zijn bed. Hij heeft als hij wakker is ook geen neiging om mee te doen. Hij vindt het hoogste interessant als zij huilt omdat hij mij dan meestal kan verwachten! Hij zegt dan: “Mamma, pepi la-la-la?” – dat komt doordat ik een keertje lalala tegen haar zei, toen ze aan ’t huilen was geslagen. Hij schijnt dat een pracht uitdrukking te vinden! Hij informeert ook graag of “Sisa” “bah vies” is, want dan is hij tenminste niet de enige – hij doet nl. soms nog wel eens in zijn bed, waarop wij boos zijn en hem bah vies vinden. Gelukkig komt dat nog maar zelden voor. Maar als je hem niet onder het oog brengt dat dat niet nodig is voor zo’n grote jongen, doet hij het kalm dagelijks, zoals toen ik in het Ziekenhuis was. Hij is nl. te lui om in zijn slaapdronkenheid te roepen – hij blijft graag wat doorsuffen! – Het babyboek van Lisa wordt erg leuk. Ik hoop maar dat ik ertoe kom het bij te houden – in dat van Axel schreef ik in geen 1½ jaar, jammer. – Tommy heeft weer gevochten en kwam thuis met een bloedende poot – zijn vijand is de fox van de dame wier zoon ook op 8 oktober werd geboren, maar zoiets stemt niet tot toenadering, evenmin als het feit dat Sparmann haar dokter is!

Dag liefjes Eida. [5]

HOK

19 XI ’35.

G. We zijn deze week al op Sinterklaasboodschappen uit geweest. Voor Axel wilden we een vliegende Hollander kopen, omdat zo’n ding me reuze goed lijkt voor een harmonische groei van zijn lichaam. Maar Axel had er geen zin in, evenmin in een mooie fietsauto. Hij moest en zou per se een autoped hebben. Wij zijn er maar voor gezwicht, en hij dolgelukkig. Naar huis gekomen bleek die autoped plotseling verdwenen te zijn. Ik borg hem direct op. Axeltje heeft er overal naar lopen zoeken. Gelukkig was hij het de volgende dag weer vergeten. We zullen nu zorgen dat Axeltje met beide beentjes autopetten kan. Hij is zeer uitgesproken links, hij gooit een voetbal links, zijn rechterhelft proberen we zoveel mogelijk te oefenen. – Mijn rekwest om dispensatie voor mijn ogen is eigenlijk maar een formaliteit. De adviserende instanties hebben er allemaal geen bezwaar tegen. De regering moet nu eenmaal ƒ 1.50 aan zegelgeld beuren. Ik zal wel spoedig gekeurd moeten worden. – Hoe is het nu met Anneke? Is ze al wat meer opgefleurd. We hopen dat Leggelo haar volkomen genezen kan. Doe haar en Thijs onze groeten. – Hoe is het met de sterrenkunde. Kunt u al horoscopen trekken.

Dag Hok.

Thijs zal het wellicht interesseren, dat ze eindelijk in het Landraadgebouw alhier ingebroken hebben, de geldkist weggesjouwd hebben, waarin ruim ƒ 2.000 aan contanten.

 

Details

  • Plaats: Bandoeng, Van Ruysdaelweg 6
  • Auteur(s): Eida, Hok
  • Pagina's: 5
  • Soort: Luchtpostpapier
More in this category: « 1935-11-12 1935-11-25 »