EIDA

Lievelingetjes – We zijn weer enorm verrukt van het pak – geweldig bedankt, het was de eerste met Hok en Dirk die feestvreugde hielp inzetten. We zijn nl. weer ’s nachts om 12 uur begonnen met de vierderij. We zijn eerst gedrieën naar de bioscoop geweest; Anneke en Thijs wilden “met rust gelaten worden” die avond. Om kwart vóór 12 was het uit, waarna we in een restaurant een huzarenslaatje kochten om dit met een glaasje wijn en het pak voor ons, op te peuzelen. Toen het pak: de jurk bovenop, wat een engel en hij staat me geweldig, viel iedereen op! Ik ben alleen zo stom geweest je maat 44 op te geven, terwijl ik nu weer zo dun ben dat 42 goed is. Maar Dirk speelde voor coupeur en de 28e ’s morgens naaide ik hem gauw wat in, zodat ik hem ’s avonds aan kon doen, met bovenvermeld succes! Een schattig model ook, hartelijk omhelsd! Toen de hempjes met de beeldige pyjama en die voor Axel, zo engelachtig! Vanmiddag pas ik hem die aan, gister hadden we steeds visite, maar ik liet hem iedereen zien en vooral Anneke en Thijs en Jeanne waren er verrukt van, behalve wij dan! En die beeldige pakjes voor Axel, ook zo snoeperig, één met blauw, één met roze, enig gewoon en al zo eigenwijs met opgeknoopte broekjes – Hok’s sokken ook zo keurig – hij heeft nu een stapel van 15 ongestopte paren liggen, fijn gewoon, hij heeft maar voor ’t kiezen en ’t zijn zulke lekkere dunne. Die zijden met streep droeg hij gister al, bij de leren das van vroeger en ’t stond keurig. Die nachtpon is eigenlijk te mooi voor alleen in de slaapkamer, maar Hok gaf me geen verlof er mee door het huis te paraderen! – Axel’s beker is een beeld, geweldig mooi, die Josje heeft mooie dingen en die Vader en Moeder van ons hebben nog eens smaak! En zo leuk met zijn naam erop – vanmorgen namen we hem direct in gebruik en Axel dronk een ½ kroes leeg maar de rest heb ik hem moeten oplepelen. Hij is niet zo dol op drinken nog, maar ik wil het hem toch elke dag wat beter leren. Emma’s blaadje, ook al zo fijn; zo heerlijk dingen die je hier niet krijgen kunt. De jovietjes zijn zalig, volgens A. en Th.; ’t is prettig zoiets in huis te hebben, en dan de andere blikjes en de koekjes; alles lekker en prettig. Dirk snapte maar niet dat er geen einde aan kwam. En nog een briefkaart van Irene. Ik zal haar nu ook maar even terugschrijven naar Middelharnis. De volgende morgen lag Axel in bed met mijn horlogedoosje, in plaats van het lint, zit er nu een gouden band aan van gouddraad, zoiets beeldigs, het lijkt precies echt goud, maar ’t is verguld, maar ’t staat zo mooi. Hokje gaf me een grote leren boodschappentas met treksluiting, die kan ik mooi gebruiken als ik met m’n breiwerkje uitga, of voor schoon goed voor Axel later of voor boodschappen. Tommy bracht een fijne fles eau de cologne, de bekende bolronde en Goliath, de poeslogee, een zakje bonbons waarvan de helft op de piano lag met “leve eia” zoals Axel en Wytje zeggen! Dirk gaf me een beeldige gebrande omslag voor schrijfblok, voorstellende een knotwilg met een huisje erachter. ’s Morgens na ’t ontbijt gingen Dirk en ik even wat boodschappen, ik moest nog champignons hebben en room en augurkjes. – Annah had de vorige dag, zoute bollen en stengels gemaakt en een amandeltaart, die erg lekker, maar niet volkomen gaar was. Deze taart hebben [2] we, na Axels bad eerst versierd – Ik met glazuur en later Dirk met gekonfijte vruchten en slagroom, die hij bijna tot boter klopte! Hij was wel wat lichtgeel, maar smaakte nog naar room, alleen kon hij niet mooi meer gespoten worden. (Bij het woord “lichtgeel” bedacht ik opeens dat ik bij de naaister moest gaan passen, een jurk met een geel kraagje – ik liet nl. een jurk maken van de gebloemde tobralco die jullie verleden jaar stuurden – ik ben nu zo verrukt met m’n nieuwe jurken!!) – en nu: het is al half 2, heeft Axel z’n nasi tim al op en moet ik dadelijk Hok halen. – Om weer op 28 augustus ’s morgens na Axels’s bad terug te komen: Dirk wou ook helpen met de hors d’oeuvre, die ’s avonds zo’n opgang maakte dat iedereen, die nog niets had, vol spanning keek wat er opgeschept werd door degene die aan de beurt was. Zolang de hors d’oeuvre in de kamer was, was de consternatie alleen maar dáárover! We hebben erg gelachen! – Om een uur of 11 kwamen A., Th. en Wyt, welke laatste me als broche een Kajaks zwaard aanbood, net als jullie hebben, maar in ’t klein. Het andere cadeautje werd me voor ’s middags beloofd, evenals nog iets van Hok. De versierde taart werd genuttigd en toen ze weg waren, ging ik nog m’n jurk naaien, terwijl de schotels hors d’oeuvre weggezet werden. Ook de overgebleven huzarensla van het restaurant, vond nog een plaatsje erop, makkelijk! – ’s Morgens aten we gebakken kakap[1] met kappertjessaus, heel eenvoudig, want ik kon toch geen 2 diners op 1 dag geven! Na het middagdutje had ik eigenlijk nog veel te doen – het is stom van mij dat ik alles op het laatst wil doen, maar de morgen was ook helemaal gevuld met het eten. En ’t is dan lastig dat ik geen telefoon heb, zodat Hok om half 9 nog melk moest halen voor de koffie voor toe. Het loopt tenslotte altijd wel goed, maar ik zal de volgende maal proberen het beter te doen! – Dirk wou toen de auto proberen. Hok en ik moesten ieder wat chaufferen op de Nash, omdat we er de nacht van 6 op 7 sept. mee naar Batavia moeten. Ik reed glorieus de Berlageweg af toen op ’t hoekje Trude Smit aankwam – ik stapte maar uit en de rest reed door. Even later kwam Lien Janssen van Raay en bracht een schattig zilveren blaadje met kleedje – erg aardig van haar! Daarna kwam Alex met een orchidee van Irene’s struik, ook aardig van hem – even later Meneer Buck met een boek van Nico van Suchtelen “Gij zijt het”.  Geweldig wat een verwenning, hè. Maar dit was speciaal omdat wij hun poes nog steeds bewaren. – Later kwamen Jeanne en Tek Bheng met “Coty”. Zij bleven ook eten, met ons zevenen waren we – Terwijl Jeanne brood sneed en ik Axel eten gaf, kwamen Jan Hupkes en Lientje, mijn verjaardag niet vermoedend, afscheid nemen daar Jan een baan heeft in Soerabaja bij de Aniem, elektriciteitsmaatschappij, een prachtbaan, waarmee ze erg verrukt zijn. Ze gaan de volgende week al – Dirk was erg verrukt van ze, zei uitdrukkelijk dat hij hoopte hen te zien – Ze zijn ook erg vlot in gezelschap, maar zij lijkt me ook Emma’s genre niet en van Dirk evenmin, hij kan niet goed flirten! – Jeanne nam gauw de fles van Axel van me over en ik ontving ze – Vlak vóór hun komst, zijn alle lichten nog uitgegaan, maar Hok en Tek Bheng zagen kans dit euvel te verhelpen – wat een sensaties hè! – Het diner was zeer geslaagd, Dirk was ook enthousiast over Jeanne, ze was wel stil, maar lacht graag – Tek Bheng heeft haast niks gezegd – ik weet niet of hij ’t wel leuk gevonden heeft, zij wel – Hok en ik zijn op ’t ogenblik meer op haar dan op hem gesteld. Thijs is altijd leuk op zo’n feest, hij was mijn tafelheer en Hok die van Anneke. We aten na de hors d’oeuvre – kippenbouillon – gevulde kip met truffels en champignons erbij, daarna taart, dus niet erg lang, maar wel genoeg. Vandaag aten we er nog fijn van. Voor toe nog koffie met slagroom, die door Dirk geklopt was – Het middagcadeau van Hok was een handgeschilderd middenkleed voor op dinertafel, waarvan ik al 2 vingerkom kleedjes had, die Anneke aanvulde tot 6, zo beeldig. [3]

HOK

G. Erg bedankt voor de bijdrage voor het feest. Zoals u uit Eida’s brief leest, is het uitmuntend geslaagd. Ook erg bedankt voor de sokken. Ze zijn erg mooi. Nu hoeven mijn hielen en tenen niet meer kou te lijden. Van filmen kon niets komen, omdat we het pak ’s nachts al openden. Dirk kon niet meer wachten. We hebben eerst Douglas Fairbanks in Robinson Crusoë gezien – snertfilm – en daarna een souper gehaald en onder een glaasje wijn is het pak geopend. De filmpjes in dank ontvangen. We hebben ze ook weken afgedraaid. Wat was Axeltje klein! Vooral op de eerste film. Nu is hij al zo groot, dat de pyjama’s die u in het pak mee had gegeven, helaas reeds te klein zijn. Erg jammer, want ze zijn zo leuk. Eida zal hierover wel meer schrijven. Zitten kan Axeltje nog niet. Hij heeft wel erg veel plezier als we hem laten zitten. Maar uit zichzelf doet hij het nog niet. Wel strekt hij zijn beentjes erg stijf als we hem optillen en kan hij ook enkele ogenblikken staan, maar lang kan hij het nog niet. Ik zal hier maar ophouden, want Eidje heeft nog erg veel te schrijven.

Dag Hok.

EIDA

Vervolg. De zijden kleedjes, wit met rode kersen werden natuurlijk direct gebruikt  beeldig. – Verder versierde Hok de tafel met groen en theerozen. - Ik vergat jullie nog te bedanken voor de zijden kousen, die ik direct aandeed, fijn gewoon. – Hok heeft nu geschreven dat de pakjes te klein zijn  – dat is ook zo, maar ik wilde het niet schrijven, omdat het zo sneu voor jullie is. Zou je ze kunnen ruilen voor een paar maten groter, ik heb ze hem maar niet aangedaan, omdat ze dan misschien niet meer geruild kunnen. De tricotpakjes zou hij nu misschien nog aankunnen, maar over een paar weken niet meer en dat vind ik zo jammer. De mouwen van de pyjama zijn erg nauw en ook de halssluiting en de broek komen net tot op z´n buik  – hij zou best tot onder de armen mogen en ´t is niets als ik er een oprijg in moet maken. Hok zal hem even meten. Zijn lengte van midden kruis tot nek is 42 cm, zijn dikte is verder veel zodat een tricotpakje optrekt, elke maand komt er een cm of 1, 2 bij  – Het pyjamaatje is van Vroom en Dreesmann hè  – ik hoop dat ze ´t willen ruilen.

Dag, erg omhelsd,

Eida

Wij schrijven Em al naar Medan.

[Randje pag. 1]

Dirk vertrok vanmorgen om 6 uur naar Batavia voor Belawan – wat vliegt de tijd!