1933-08-01

EIDA

G. – Julie hebt het dus fijn in Keppel gehad. Ik hoop maar dat het tot het eind toe mooi weer is gebleven. – Dit zal dus de laatste brief zijn vóór Em’s vertrek, of liever voor jullie vertrek.  We vinden het reuze geslaagd dat jullie Em naar Marseille brengt. Dirk schrijft in zijn laatste enthousiaste brief dat er van de ƒ 2.000,- uitrustingskosten van Em nog wel genoeg over zou zijn voor jullie reisje, een leuk idee. Hij is in de wolken dat Em toch met de Sibajak komt – ’t is toch een rare kwibus – jullie moet hem maar niet kwalijk nemen dat hij altijd van plan verandert – zodra hij weer een normaal huiselijk leven zal leiden, zal hij wel weer kalmer worden. Het is enig dat hij mijn verjaardag mee komt vieren. Hoe heb jullie het zo mooi gedaan gekregen, dat Em nog een hut kreeg op de Sibajak? Door Meneer Harmsen? Of zijn ze, zo coulant. Het is nu, geloof ik, ook één Mij, hè? Dirk is een en al waardering voor Em’s voortvarendheid. – Wat merkwaardig dat Dr. Pott nu juist een plaats voor Em wist, maar het is toch veel fijner om eens een jaartje naar Indië te gaan en je zussen te bezoeken, wat jij!! – De tijd zal jullie ook wel vlug omgegaan zijn met boodschappen, visites en koffer pakken. Ik ben reuze benieuwd wat je allemaal meebrengt en ik zal vast Em van binnen en van buiten bekijken, op zoek naar alle nieuwtjes. Wij vinden ook dat het erg vlug gaat, de tijd. Nu is het alweer 1 augustus, nu deze maand nog en dan hebben we je weer. Het is heerlijk dat Dirk een huis in de bergen heeft, daar kun je weer even op je verhaal komen, als je ‘t warm hebt. – Wat fijn voor Irene dat ze in ’t Papaverhof mocht blijven toen jullie naar Keppel gingen – Ik hoop zeer dat ze bij jullie eindelijk eens tot rust zal komen. Ze heeft het zo echt nodig – kan niet anders meer dan heen en weer sjouwen, want als ze stil zit moet ze waarschijnlijk piekeren. Ik hoop dat ze naar Van Leggelo gaat, en ik zeg niks tegen Alex, want ik heb me al eens gebrand! Ik zei hem hoe aardig het zou zijn als Hans en Möck in jullie buurt zouden wonen en toen vroeg hij hoe ik op het idee kwam dat de kinderen in Holland zouden blijven – ze moesten naar Duitsland – en toen ik zei dat het daar nu niet ideaal was, zei hij verontwaardigd dat ze ’t daar heerlijk gehad hadden in Stuttgart en dat als Irene ze daar niet liet, hij ’t wel zou bevelen!! Ik hoop maar dat Irene kans ziet hem te overtuigen. Zij geeft nu zeker heel wat geld uit, want hij gaat nu verhuizen op de Lembangweg en zijn zuster doet de huishouding zonder één bediende ook uit zuinigheid blijkbaar. Irene schreef ons ook met de laatste mail, erg blij bij jullie te zijn. Zeg haar maar dat de ƒ 10.000 nog steeds een luchtkasteel is, maar dat we er nog hoop op hebben, en dat haar zwager er moeite voor doet. Ik heb blijkbaar niet erg duidelijk geschreven dat we toch in het oude IEVA huis gebleven zijn en niet verhuisd zijn – we hebben nl. enige veranderingen in het oude huis gekregen. Ik begrijp niet wat Alex haar dan schrijft dat ze dat allemaal van jou moet horen. Vermoedelijk zoekt ze weer veel te veel mensen op en Alex wil dat ze hier en daar heengaat naar de Ufa , naar de Wigmanschool  enz., en vond het idioot dat ik zei “laat ze maar liever eens uitrusten!” Sinds toen is hij niet weer geweest. Dat we een nieuwe directrice hebben, schreef ik toch? Een dame van 65. – Het lijkt me geweldig dat we weer een pak krijgen van 10 kilo en nog wel met alle boodschappen, die ik nog schreef. Geweldig. – Ik heb een avondjasje – dat kreeg ik van Hok al 4 maanden geleden, zwart imitatiebont-gevoerd. Het is zalig warm ’s avonds. Nu is de tijd weer aangebroken van de open kap – weet je nog. Gisteravond naar Charlotte Köhler. Ook met kap neer, heerlijk. Wat Charlotte Köhler betreft, die is wel zoiets geweldigs, zelfs Hok is verrukt van haar, al was het alleen omdat ze een hele avond voordracht, proza, voortdurend uit het hoofd, lange verhalen – ze imiteert zo reusachtig, een dikke abt deed [2] ze na, ongelooflijk, je zag z’n dikke buik en hangwangen. De hele zaal lag dubbel. Humoristische stukken liggen haar het best, je zou haast zeggen dat ze een Jodin was aan haar gijn te oordelen. – Nu ga ik eerst piano studeren. Ik ga met Dora Ter Haar 4-handig spelen – we hebben wel wat hoog gegrepen misschien, een symfonie van Haydn – maar we zullen zien. – ’t Is nu al avond – van studeren kwam niet voldoende door de komst van de IEVA Secretaris Buck, die vertelde dat onze gewezen directrice nu als lerares wil blijven voor ƒ 25.- in de maand extern. Dat is werkelijk angstwekkend weinig, voor 2 maal dat geld zouden we niet eens een ander kunnen krijgen en zij geeft erg goed les, de meisjes zijn dol op haar, maar ze is tegenover ons een vervelend mirakel, draait en kletst, maar we moeten toch blij met haar zijn. Irene’s brief was mee ondertekend door Hans en Möck, logeerden die dan ook in jullie huis. Die inktvlek komt door onze logé, een enorme witte angorapoes die over dit papier wandelt; hij is van de familie Buck, die hem voor een poosje kwijt wou omdat hun andere poezen de kattenziekte hebben en het jammer is als deze ook ziek zou worden. –

Axel drinkt sinds 2 dagen al uit een beker, zo enig. Ik heb hem geleerd zelf met zijn handjes de beker vast te houden en hij snapt het heel goed dat er wat uitkomt als hij hem schuin houdt. Net is Houw overgekomen, morgen hebben we vrij voor Koningin Emma. Hij komt de rijstpellerijen bekijken en voor de padvinderij – Morgenmiddag is er een modeshow ten bate van de Emmabloem, wij wilden gaan met Tek Bheng en Jeanne maar ik weet niet of het gaat nu Houw er is – Donderdag moet ik collecteren en Mevr. de Jongh verzocht mij nog 4 dames te zoeken, ik heb er helaas maar 2 tot nu toe. Dag – ik moet met Houw converseren. Ik kreeg een erg aardige brief van Fanny. 

Eida. [3]

HOK

G. Jammer dat we Moeder’s “Rariteitenkabinet” niet kunnen aanschouwen, wat voor kostelijke en zeldzame dingen zouden er niet reeds bijeengebracht zijn. We zullen alles samen met Em, met open armen en hart ontvangen. Em zal in Soerabaja wel niet veel fietsen, hoewel ze er waarschijnlijk wat aan zal hebben, omdat de kinderen voor zover ik weet een fiets bezitten. Racket beter in Indië te kopen Em, snaren bederven (verslappen) tijdens de zeereis. Hier kun je goedkoop Japanse racketten krijgen die de kwaliteit der duurste Europese merken evenaren. – Wat de aandelen betreft we hebben inderdaad B.P.M. aandelen gekocht tegen 169, stonden een week geleden op 193, nu weer op 170 en hebben onze 6% dividend al getoucheerd – Goudwaarde, dit is natuurlijk onjuist. Hoe dan ook, we voelen ons al beursspeculanten zonder de pegulanten . Wat fijn die 11 juli. Hoe is onze verrassing geweest. Zijn de 200 voetjes[1] van onze kleintjes niet reuze!! Smaakt naar meer, vindt u niet. De filmpot is nog vol en zal bij de eerstkomende geschikte gelegenheid getapt worden. Axel lacht zo lief, maar alleen tegen Eida, tegen mij zet hij altijd een lelijk gezicht, steekt zijn tong uit, etc. Maar Eida zegt, dat het mijn schuld is, omdat ik het hem zelf aandoe. Het is zo komisch als hij in de box tegenover ons twee aan tafel ligt. Een lachje tegen Eida, een tong uit de mond tegen Hok, en hij vergist zich niet. Verder roept hij al Eida, Eida, vooral ’s ochtends als het zijn tijd is voor zijn ontbijt. – Ik heb het momenteel tamelijk druk met allerlei verenigingen. Je moet hen alles leren, zelfs het niet direct in de put raken, wanneer de tegenslagen komen. Tot nu toe vind ik de boel nog gesmeerd gaan en hou het enthousiasme in de mensen. Mijn padvinderij gaat minder goed, we hebben zo weinig, veel te weinig leiders, en die kunnen niet uit de grond gestampt worden. – Volhouden, Rome is niet op een dag gebouwd. 

Dag Hok.

De filmen moet u maar houden, maak er geen afdruk van. Dat geld kunnen we immers beter gebruiken om nieuwe opnames te maken. [4]

Door allerlei omstandigheden, moet ik nu wat kort zijn. Houw is hier en ik moest haast maken met een rapport voor het proces met Philips. Wat zijn juristen toch handig. Ze houden je, hoewel je klaarwakker bent, toch voor de gek. Evenals handelslui. Jongstleden woensdag een Gemeenteraadsvergadering, waarbij ik onze Bandoengers 300.000 gld. heb helpen bezuinigen. Het ging om de concessie met de Gasfabriek. Deze vroeg om wijziging van concessievoorwaarden, omdat naar hun zeggen hun bedrijf absoluut niet renderen kon. Gelukkig had ik cijfers tot mijn beschikking en ik berekende dat ze toch nog een rente maken van minsten 6%. En dat voor deze malaisetijd! Ik heb het gedaan gekregen dat men in het geheel niet inging op hun voorstellen, alsook, dat men hen niet in die mate tegemoet kwam, als oorspronkelijk het merendeel der Raad van plan was. Door dit alles derft de Gasmaatschappij 3 ton aan winst, en de Bandoengers zullen het genoegen smaken, dat het gas goedkoper zal worden. – Het was werkelijk ergerlijk zoals de Gasmaatschappij ons in de luren heeft willen leggen. Geen cijfer dat ze opgaf was volkomen juist. Hun hele betoog bleek opgebouwd te zijn uit halve waarheden! – De Raad was erg blij dat de maatschappij nu de kous op de kop heeft gekregen. – De huisvrouwen moeten mij eigenlijk eens per week voor deze hulp een fijne schotel sturen.

Dag Hok.

Axel gaat steeds vooruit.

 

[1]  Een spoel smalfilm meet 100 voet.

Details

  • Plaats: Bandoeng, Berlageweg 3
  • Auteur(s): Eida, Hok
  • Pagina's: 4
  • Soort: Luchtpostpapier
More in this category: « 1933-07-24 1933-08-08 »