1933-04-06

EIDA

Geliefden – Enig jullie enthousiasme over de film – kostelijk dat jullie om beurten vlak voor het scherm mogen zitten. Jullie schijnen veel avonden bioscoop te houden voor alle kennissen! Je mag hem nu ook voor Tante Leidie afdraaien, daar ze hier niet geweest is en voor Irene, die de film nog niet gezien heeft, wél de eerste. Alex en Irene komen zaterdagavond bij ons tot afscheid eten en maandag geeft de IEVA Irene een cadeau in het IEVA-huis, als dank voor alles wat ze gedaan heeft – daar we vermoedelijk geen waarnemend presidente zullen kunnen vinden, zullen Toinie of ik haar moeten toespreken – Hoe vinden jullie Hok’s judicium voor de kwaliteiten van zijn vrouw. Het is niet alleen één pluim op mijn hoed maar een hele pluimenhoed! Overigens verbeeld ik me helemaal niet dat die avond alleen dankzij mij geslaagd is, daar Toinie, Irene en Juffrouw Bletterman, de penningmeesteresse er minstens evenveel voor deden. Jullie zoudt dit kunnen opmaken uit Hok’s tirade![1] Het is wel waar dat ik er waarschijnlijk het meest voor gesjouwd heb, daar Irene juist de laatste week ziek was, Toinie er niet 100% met haar gedachten bij was en Juffr. Bletterman een drukke werkkring heeft. In elk geval heb ik alles met reuze veel plezier gedaan, vooral toen Hok er ook plezier in ging krijgen. Eerst was hij weleens verontwaardigd als ik ’s middags ook eens ervoor uit moest, maar de avond zelf, deed hij me zelfs de eer aan in smoking te gaan, wat ik zeer apprecieerde, en Houw droeg Hok’s blauwe pak. Ze gingen met hun tweeën en zaten op de 2e rij met Möckie en Hansje Hasenstab, die ook mee mochten – Houw beweerde vol blauwe plekken te zitten van alle enthousiaste stompen die hij van hen had opgelopen. – Allereerst de Generale Repetitie was een zootje, althans wat betreft het verloop van het hoofdnummer: de IEVA Wonderkast. Mijn woorden, uitgesproken door de pag.e Lily Bijl de Vroe klopten niet met de dansen, daar opeens de leidster der dansen, Mevrouw Zwerker, het verdraaide de danseressen uit de kast te laten komen wat toch de afspraak was – we hadden speciaal een kast laten maken. Tenslotte maakten we toch een soort compromis, zodat er 3 van de 7 uit de kast kwamen. Enfin op de uitvoering verliep alles heel vlot, waar iedereen over riep, al vonden sommige mensen het programma wel wat lang. Het laatste nummer, het toneelstuk, begon pas om kwart voor 12 en duurde een half uur. De meeste mensen vonden dit ook niet erg aardig – Het speelde in een erg burgerlijk milieu, zoals dat hoort bij Heijermans, ikzelf vond het ook ont-[2] zettend, maar toch werd er veel gelachen. Het bal duurde tot 5 uur – Wij bleven tot 4 uur, om nog even te kunnen slapen vóór Axel zijn morgenvoeding moest hebben. Om 5 uur gingen we naar bed en Axeltje riep me pas om kwart vóór 7 – daarna ben ik ook weer gaan slapen tot half 9 – Toen we aan ’t ontbijt zaten, kwamen Alex en Irene met de grote pan haringsla, die over was en met enige taarten en koekjes, waarvan we vandaag nog een stuk cake overhebben. De chef-kok van de Soos vond de haringsla zo slecht toebereid dat hij zelf de IEVA meisjes kookles wil geven, reuze! – Van enige zijden en van Hok (let wel!) hoorde ik dat mijn avondjurk erg mooi was! Jullie glasbatisten nl., verlengd met van onderen een rand uit effen glasbatist en dan heel lang, zodat hij wijduit stond, wat erg leuk leek. Het was ook erg nodig dat ik een nieuwe jurk aan had, daar Toinie en ik de 20 bloemstukken aan de artiesten hadden aan te bieden op het toneel. Om half 9 kwam ik pas op de avond zelf, daar ik eerst met Irene de gereserveerde plaatsen geregeld had, daarna 2 boterhammen opslokte en door Houw’s chauffeur in een stortregen erheen gereden. Het bleek dat een paar mensen het gereserveerde bordje van een paar stoelen hadden verwijderd, zodat we enige last hadden, maar daar we die mensen er niet uit konden zetten, hebben we er maar geen ruzie over gemaakt. Onze ere-presidente Mevrouw de Jongh kreeg een beeldig boeket, aangeboden door Möckie. Verder waren de burgemeester + vrouw er ook – Meneer en Mevrouw de Jongh hebben zich bijzonder geamuseerd, zelfs het toneelstuk vonden ze aardig en dat ging over een baby en zelfs werden enige “mooie luiers” getoond, die ze met mosterd geel gemaakt hadden. Hans en Möckie vonden dit zo vies dat ze ’t er nú nog over hebben! – Om 9 uur vertrokken Toinie en ik achter de schermen, waar ik aan één stuk tot kwart na 11 bleef, waarna ik in de pauze met Hok snel naar huis ging, Hok om de erwtensoep te halen, die het toneelgezelschap moest eten op de planken, ik om Axel te voeden. Het was werkelijk fijn dat Axel nog zo klein is en zo makkelijk – ik nam hem uit de wieg, verschoonde, voedde hem, legde hem weer op zijn buik, alles in een kwartier tijd [3] en vertrok weer. Axel sliep direct weer door met zijn volle maag. Ik voed hem nu nooit meer om 7 uur als laatste maal, altijd om een uur of 10, daar hij om 4 uur ook zijn maaltijd voor 7 uur opeet en ik dan weer 6 uur moet wachten vóór ik weer genoeg heb. Het was een geluk dat hij sinds gister maïzena pap mag hebben, want nu heb ik tenminste nog maar 4½ voeding nodig en dat gaat nog wel – maar het vermindert nu weer. Er moest nog maar een ½ voeding weg – 4 zal me nog goed afgaan. Gelukkig komt Christie komt de 15e weer. – Ik hoop dat jullie nu ook de vellen aan één kant gaan beschrijven. – Axel speelt altijd met de gummi poes. Fijn dat jullie over hem tevreden bent! Geweldig dat jullie de films allemaal laten kopiëren, ben je van het zien nog nooit beu?! De film wordt gratis ontwikkeld, hij kost ons dus alleen ƒ 16.-. Maar we weten een winkeltje dat het voor ƒ 12.50 geeft. – Kasan is nog steeds bij ons en even ……[2] We zijn benieuwd naar Jeanne Tan[3]!, al weten we nog steeds geen huwelijksverrassing voor ze. – De Tobralco jurk wilde ik zelf gaan maken, over 2 weken is

[Randje pag. 3]

Irene weg en dan ga ik ook weer piano studeren om quatre-mains met Mevr. Ter Haar te spelen. – We zijn benieuwd naar de uitwerking van Em’s sollicitatie op zegel.

[Randje pag. 1]

We moeten de IEVA meisjes examen afnemen, een bestuurslid moet erbij zitten – doodeng! Ik heb geen idee van de te stellen norm. – Jullie krijgt een IEVA programma + mijn gedicht per post. Dag Eida. [4]

HOK

G. Wat fijn dat u de film aardig vindt. Inderdaad heb je er meer aan, dan aan een kiekje. De donkere gedeelten hadden we misschien beter kunnen krijgen, wanneer we een grote lamp in Axels kamer hadden aangedraaid. Enfin, u hebt tenminste een indruk gekregen van Axel. Hij is nu natuurlijk al veel groter en mag al maïzenapap hebben. Hij is ook al veel menselijker en heeft niet meer zo’n behoefte aan slaap. Hij bezorgt ons nog helemaal geen last; we snappen de ouders niet die baby’s zo veeleisend vinden. – De IEVA propaganda avond is een succes geweest. De organisatrices kunnen er met veel voldoening op terugzien. En de IEVA heeft er bekendheid door gekregen. Toevallig was Houw die avond hier. We hebben hem maar meegenomen en hij was vol bewondering voor hetgeen reeds was verricht. Hijzelf werkt namelijk momenteel zeer veel in jeugdzorg. Eida maakt aanmerkingen op mijn schrift, vandaar deze koeienletters. Koeien eisen echter zeer veel zorg, vooral wanneer men er niet speciaal voor ingericht is. Vandaar dat ze het bij mij niet lang uithouden. – Houw heeft in dat sociale werk zeer veel plezier, en wat dat betreft vindt hij een zo goed als braak terrein. Hij is er ook de man voor. Met Pasen houdt hij een preadvies over de padvinderij voor de Chinese jeugd. Een neef van Betsy Thung zal op een eveneens op Pasen te houden congres, een preadvies geven over de betekenis van wetenschappelijk werk. Of ik deze congressen zal bijwonen weet ik nog niet. Ik heb er wel zin in, maar kan vrouw en kind toch niet alleen thuislaten. –

Gisteren op een dansuitvoering geweest van de Kunstkring, gegeven door een Juffrouw Nova Mata. Het geheel was allerslechtst. In Europa zou ze een fluitconcert geoogst hebben. We zijn dan ook voor het einde geëclipseerd.[4] – Eén dezer dagen kreeg ik een verzoek van een Engelse geoloog uit Nieuw Zeeland om voor zijn petroleummaatschappij wat paleontologisch werk met de Cycloclypeen te doen. Ze schijnen me voor een tovenaar te houden, die tot alles in staat is. Ik heb het aanvaard, maar doe het al dienstwerk. Het kan nooit kwaad! – Ik ben nu met wat anders bezig en zal nu maar kortere stukjes publiceren. – Eida ziet er volgens Houw zeer fleurig uit. Ik ben erg blij dat ze dat werk voor de IEVA heeft gedaan, want ze heeft nu bewezen dat ze tot vele dingen in staat is, dat ze een geweldige dosis energie heeft, doorzettingsvermogen, kortom alles, wat zij in zich zelf niet wist. Ook kan ze met heel wat minder slaap toe, dan ik bijvoorbeeld. – Als er iets is, wat haar duidelijk maken kan dat ze zelfstandig een werk tot een goed einde kan volbrengen, dan is er geen betere geweest dan de IEVA. En met dit werk verheft ze zich ver boven de gemiddelde vrouw in Indië, die in geen andere dingen belangstelling heeft, dan toilet, verlof en geklets. Ook bewijst zij dat het Indische klimaat heus niet dodend is voor de energie. Een beter judicium over haar capaciteiten als sociale werkster kan ik haar niet geven. En ik zal de laatste zijn, om haar in dit werk te hinderen, er is op dit gebied nog zoveel te doen (behalve natuurlijk wanneer Axeltje in het gedrang komt!); en wat een mensenkennis heeft ze niet opgedaan tijdens haar bemoeienissen om de avond tot een succes te laten worden. – De rekening van Nijhoff is in orde! Fiat betalen en hartelijk bedankt.

Dag Hok.



[1] Zie Hok op pag.  3 van deze brief.

[2] Stukje onderrand ontbreekt.

[3] Jeanne Tan, echtgenote van Tan Tek Beng.

[4] Eclipseren = verdwijnen, zich uit de voeten maken.

Details

  • Plaats: Bandoeng, Berlageweg 3
  • Auteur(s): Eida, Hok
  • Pagina's: 4
  • Soort: Luchtpostpapier
  • Bijzonderheden: Pag. 3 stukje onderrand ontbreekt
More in this category: « 1933-04-01 1933-04-11 »