1930-07-15

EIDA

15 juli ‘30

Geliefden –

Het is half 5 n.m. en op dit ongewone uur schrijf ik aan jullie.Om maar met het belangrijkste te beginnen: jullie zult zonder een brief van Hok tevreden moeten zijn om reden dat ik ook zonder hem het moet stellen. Niet voor altijd hoor! Maar voor 12 dagen. Vrijdagmorgen heeft hij met Harloff uitgeknobeld dat hij nu maar op tournee moest en dat hij met Harloff mee zou gaan, die vandaag vertrok. Hok beweerde alle verschijnselen van overwerktheid weer te voelen opkomen en heeft de Jongh voor de keus gesteld óf: hij nam 14 dagen zijn vakantie, waar we nog steeds recht op hebben, óf hij wou de rimboe in, in belang van de dienst. Allicht koos de Jongh het laatste. Oppenoorth, leider Java kartering, wou niet dat Hok met Harloff meeging [EIDA “natuurlijk wilt u Meneer Tan graag mee hebben, dat wil iedereen!” Hij is erg dol op Hok!], want in Ter Haar’s afdeling Tegal was meer en belangrijker werk. Ter Haar vertrok al een week geleden met Ludwig, “de” Duitser en zo reisde Hok gistermorgen om kwart na 6 die 2 achterna; en vanavond zullen hun respectievelijke echtgenoten zich ook gedrieën amuseren! – Hok en Harloff oftewel Charles, hadden uitgeknobeld dat ik dan maar bij Anneke Harloff zou logeren in die tijd. Ze kan niet naar hier komen omdat ze niet meer in een deleman durft en het van hier te ver is om vaak naar haar moeder te gaan (die ze hier heeft, benijdenswaardig!!) en te ver naar de stad. Daartegenover heb ik nog zo ontzettend veel te naaien, vooral ook aan m’n eigen onderkleding, die ik in Holland niet praktisch koos (hoe kun je daar ook weten wat je hier prettig dragen vindt!). Verder ben ik, en waarschijn-[2]lijk zij ook, zeer gehecht aan m’n eigen huisje, m’n eigen bed, m’n piano en m’n elektrische naaimachine! Welke laatste twee zij niet bezit. Verder heb ik tot nu toe nog steeds minstens eens per week onverwachts m’n maag moeten ledigen en dan ben ik heel erg graag thuis. Zij vindt het naar om alleen thuis te zijn (haar moeder heeft haar huis vol, anders ging ze daar heen). Ik, daarentegen vind het niets. Je kunt precies de dag doen en laten wat je nuttig oordeelt (en plezierig!), eten wanneer hongerig, slapen wanneer gewenst. Hiervan is dan ook het resultaat dat ik op dit uur aan jullie kan schrijven q.e.d.![1]

Ik eet nu om 1 uur en om half 7, slaap van 2 tot 4 en van half 10 tot half 7. Zo zal ik wel gauw bijgeslapen zijn. – De buren hebben aangeboden of ik daar alleen wou slapen om ’s nachts niet alleen te zijn, maar als ik alles goed sluit, wat kan er dan gebeuren. Wanneer ik nog wil, mag ik me nog aanbieden. Aardig hè. – Op diezelfde vrijdag is Ardjo weggebleven …Hij was de vorige dag terug naar de kampong verhuisd, omdat ik niet wou dat zijn dochtertje de hele dag door m’n achtererf rende, waar ik haar betrapte op het spelen met een van onze zilveren theelepeltjes. Hij had blijkbaar al lang een reden gezocht om bij ons weg te komen en had zich zo lui gedragen dat Hok de laatste tijd voortdurend tegen hem optrad, maar wij zijn weer te goeiig geweest en stuurden hem niet weg. Hok heeft de jongen van Westerveld geleend voor de rimboe en meteen bood Hasan zijn broer aan om bij ons als jongen te komen. Deze veegt op ’t ogenblik de tuin. Hij heeft helemaal geen nette pakken, waarop we hem attent maakten [3] en nu is hij net terug van de pasar waar hij één zou kopen. Eerst zei hij gistermorgen opeens tegen me dat hij waarschijnlijk niet zou kunnen blijven omdat hij al z’n pakken al had weggedaan, daar hij de laatste 4 jaar tuinjongen was, maar nu vroeg hij opeens ƒ 5.- te leen om er maar een te gaan kopen. Overigens hebben we hem gezegd dat hij moest leren fietsen, of hij het zal doen? Of hij lang zal blijven? Hoe vind je al die consternatie. Zondag was het mooist: alles wat Hok moest nemen, alle eetwaren (voor ƒ 30.- van de langganan!) en zijn veldbed en koffer waren in de achtergalerij, waar Westerveld’s jongen alles kwam inblikken; Kasan, de nieuwe jongen, zat daar zilver te poetsen. Toen kwamen 2 timmerlui om het kleine raampje uit de babykamer te breken en er een grotere in te zetten. En de babykamer ligt ook net daar. – Gistermorgen kwam er ook nog een verver, om de babytafel nog een verfje te geven, samen met de timmerman. Dus van een leeg, stil huis viel er niet te praten.  – Hok is verrukt van zijn jongen. Deze draagt een ijsmuts, heeft een pure minachting voor vrouwen, behalve om de meest opschepperige verhalen aan te vertellen over de rimboe gevaren en om charmant tegen ze te lachen, welk laatste ook mij ten deel heeft mogen vallen. Het is een echte Soendanees en Hok praat zijn jeugdtaal weer met hem. – Gistermiddag is Frau Ludwig mij gezelschap komen houden omdat zij zelf de eerste dag dat haar man weg was zo vreselijk vond, erg aardig. En ik hield haar te eten, erg gezellig. Ze is zeer spraakzaam, vol humor, spreekt nooit van “entzückend” e.d. Ik spreek nog steeds Hollands tegen haar. Vanavond zal ik haar aan Mevr. Ter Haar voorstellen. – Vanmorgen [4] wandelde ik al om kwart voor 8 een eindje om, daarna heb ik 2 lakentjes met oprijgen en kant gemaakt, de eerste vooral nam veel tijd. Ik denk morgen nog naar de stad te gaan, omdat ik eerstdaags de naaister weer krijg. Donderdag is ze ook geweest en ze biesde m’n hele jurk om, de gele. Overigens is hij nog niet klaar. – Net kwam Annie Thijsse met 3 harer spruiten. Ik wandelde een eind mee naar boven, ze woont op het uiterste puntje van Bandoeng, bij de grens. Het is daar nog een stuk koeler dan hier. Ze zullen Hok in de tennisclub van de Technische Hogeschool introduceren, fijn vlakbij. We hebben de grote baan alweer afgezegd, ƒ 7.50 voor niks uit te geven, elke maand, is zonde. – Anneke kwam vorige week, 2 maal ’s morgens naar hier gewandeld. Ze is nu erg stijf en moet nodig haar ledematen wat meer gebruiken. – Wat een enige kiekjes in die zalige dennenbossen. Het is toch een goed toestelletje en goede fotografen niet te vergeten! Enig die van jullie samen, jammer van de broek, maar hij is toch aardig, de rest allemaal uitstekend, zeer bedankt. Hok heeft “Heiliging” nu mee, nu zal hij veel tijd tot lezen hebben, als ze althans niet teveel kletsen. – Feliciteer Mien erg hartelijk van ons, een beeldschoon verhaal, schreef je erover, Maatje. – Wat naar dat Hils gezakt is, maar dat gebeurt meestal de eerste keer. Is Ina Tendelo er door en Marie Cornelisse en Maggie Bosscha? Vraag dat eens voor mij. – Leuk voor Hans en Jetty, het is te hopen dat het waar is. – Fijn dat Em nu een kamer heeft. Ik ben benieuwd waar jullie op ’t ogenblik zitten en of Moeder haar haar nog heeft!? – Erg bedankt voor ’t babytijdschrift. Ik zal voor Mevrouw Ter Haar en A. Harloff schoentjes haken, dus ik kan ’t mooi gebruiken. Fijn een luierbroek van jade!

Dag Eida

Betaal van Halem maar, er komt een couponnetje.

[Randje pag. 1]

Zijn er bij de witte truitjes ook luierbroekjes?



[1] Latijn: quod erat demonstrandum = hetgeen bewezen moest worden.

Details

  • Plaats: Bandoeng, Berlageweg 3
  • Auteur(s): Eida
  • Pagina's: 4
  • Soort: Brief, gelinieerd papier
More in this category: « 1930-07-09 1930-07-19 »